اختلال طیف اوتیسم که یک ناتوانی مرتبط با رشد مغز است شامل طیفی از ناتوانی های رفتاری است که بر نحوه معاشرت فرد با دیگران تاثیر می گذارد و باعث ایجاد مشکلاتی در تعاملات اجتماعی و برقراری ارتباط می شود. این عارضه خود را در سال های اول زندگی کودک بروز می دهد و می تواند از خیلی خفیف تا شدید متغیر باشد. در این مطلب با اختلال طیف اوتیسم، علایم و راه های تشخیص، روش های مدیریت و کنترل این اختلال آشنا می شوید. اختلال طیف اوتیسم چیست؟ اوتیسم در کودکان شامل طیفی از ناتوانی های رفتاری است که در روش کار مغز تاثیر می گذارد. افراد مبتلا مشکلاتی در تعامل اجتماعی و ارتباطی دارند و همچنین ممکن است رفتارها، علایق و فعالیت های تکراری داشته باشند و حدود یک سوم از آنها می توانند دچار یک ناتوانی ذهنی نیز باشند.
واژه «طیف» در عبارت «اختلال طیف اوتیسم» به طیف وسیع علایم و شدت آنها اشاره دارد. بر همین اساس، روش تشخیص اتیسم توسط روان پزشکان امروزه تغییر کرده است و پزشکان و درمانگران، دیگر از اختلال آسپرگر یا اختلال فراگیر رشد طبقه بندی نشده برای توصیف نمونه های خفیف تر اتیسم استفاده نمی کنند. لباس اسپایدرمن کودکانه ممکن است با توجه به موقعیت و شرایط آب و هوایی، انتخاب و استفاده شود . به جای آن، همهٔ کودکان مبتلا و از جمله موارد خفیف تر را تنها با عنوان اختلال طیف اتیسم تشخیص می دهند. اگرچه کسی که قبلاً به عنوان مبتلا به اختلال آسپرگر یا اختلال فراگیر رشد تشخیص داده شده، ممکن است همچنان با این اسم ها به آن اشاره کند اما به مرور زمان این اسم ها دیگر استفاده نخواهند شد.
علایم اوتیسم در کودکان
برخی از کودکان علایم اوتیسم مثل کاهش ارتباط چشمی، عدم پاسخ به نام خود یا بی تفاوتی به والدین یا مراقبین را در اوایل دوره شیرخوارگی نشان می دهند. سایر کودکان در چند ماه یا چند سال اول زندگی رشد طبیعی دارند، اما ناگهان کناره گیر یا پرخاشگر می شوند یا مهارت های زبانی را که قبلاً یاد گرفته اند، از دست می دهند. علایم این اختلال معمولاً تا سن 2 سالگی قابل مشاهده است. هر کودک مبتلا به اتیسم احتمالاً الگوی رفتاری منحصربه فردی دارد و شدت اختلال او نیز منحصربه فرد است. برخی از کودکان مبتلا نیز در یادگیری مشکل دارند و برخی از آنها علایمی از هوش پایین تر از حد نرمال را نشان می دهند. سایر کودکان مبتلا به این اختلال از هوش طبیعی تا بالایی برخوردارند؛
آنها به سرعت یاد می گیرند، اما در برقراری ارتباط و به کار بردن چیزهایی که یاد گرفته اند در زندگی روزمره و همچنین سازگاری با موقعیت های اجتماعی مشکل دارند. در ادامه برخی از علایم رایج افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم توضیح داده می شود. در میان تمامی اختلال های عصبی و روانی، اوتیسم یکی از بیماری هایی است که بیشتر از هرچیز دیگری به گوش عموم مردم آشنا است، اما کمتر کسی به طور دقیق با ابعاد این بیماری و البته انواع اوتیسم در بزرگسالان و کودکان آشنایی داد. اوتیسم یا درخودماندگی یک اختلال عصبی- تکوینی است که افراد مبتلا به آن، مشکلاتی جدی در تعاملات اجتماعی خصوصا ارتباطات کلامی دارند. این افراد باید توسط یک پزشک متخصص سلامت روان، معاینه و تحت درمان قرار بگیرند.
این مطلب از مجله پزشکی دکتردکتر به شما کمک می کند تا بتوانید به طور دقیقتر با اختلال طیف اوتیسم، انواع آن و روش های درمانی آشنا شوید. اختلال طیف اوتیسم چیست؟ اوتیسم یا درخودماندگی (به اختصار ASD) در واقع یک اختلال عصبی-رشدی است که در نحوه تعامل افراد با دیگران و ارتباطات کلامی تاثیر می گذارد. افراد مبتلا به اوتیسم درک فردی متفاوتی از جهان اطراف دارند و به همین دلیل ارتباطات آنها با انسان ها به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد. اوتیسم یک اختلال طیفی است، به این معنی که علایم و نشانه های آن در افراد مختلف، متفاوت بروز می کند. این بیماری انواع مختلفی داشته و شدت اثر آن در افراد متفاوت است.
البته در مجامع جهانی اختلاف نظرهای زیادی در خصوص به کارگیری نام (بیماری) برای این اختلال وجود دارد، اما به هرحال این اختلال یکی از جدی ترین اختلالات مغزی است که ممکن است در کودکان یا حتی بزرگسالان بروز کند. برای درمان اوتیسم باید به پزشک مغز و اعصاب مراجعه کنید. طراحی لباس مرد عنکبوتی جدید معمولاً با رعایت استانداردهای ایمنی و بهداشتی برای جلوگیری از آسیب های ورزشی انجام می شود ؛ شایع ترین انواع اختلال طیف اوتیسم استفاده از واژه طیف درمورد اختلالات اوتیسم بهتر است؛ افراد مبتلا به اختلال اوتیسم می توانند طیف وسیعی از شدت علایم را داشته باشند. توانایی های یادگیری، تفکر و حل مسیله افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم می تواند در هر فردی به نسبت فرد دیگر، متفاوت باشد.
اوتیسم بودن به صورت های متفاوتی در افراد نمایان می شود. بعضی از افراد مبتلا، مشکلات دیگری نیز از جمله کم توانی ذهنی، اختلال یکپارچگی حسی، اختلال بیش فعالی و نقص توجه، صرع و مشکلات گوارشی دارند؛ که به معنای این است که این افراد نیازمند سطوح حمایتی مختلفی هستند. به گفته انجمن اوتیسم ایران؛ اوتیسم، اوتیسم اسپرگر، اختلال از هم پاشیدگی دوران کودکی و اختلال دوران رشد که به نوع دیگری تشخیص داده نشده است، 4 اختلالی هستند که در دسته بندی های جدید علمی همگی تحت عنوان اختلالات طیف اتیسم شناخته و تشخیص داده می شوند و با همدیگر ادغام شده اند.
علایم و نشانه های اختلال طیف اوتیسم بعضی از کودکان، علایم طیف اوتیسم را در ابتدای دوران نوزادی نشان می دهند. سایر کودکان ممکن است به طور معمول برای چند ماه یا چند سال به طور طبیعی رشد کنند؛ اما پس از آن به طور ناگهانی علایم طیف اوتیسم را نشان دهند و مهارت های زبانی و فردی که قبلاً به دست آورده اند را از دست بدهند. مدل طیفی اوتیسم در هر فردی، متفاوت است. به عبارت دیگر هر کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم دارای یک الگوی منحصر به فرد از رفتار است. بعضی از کودکان مبتلا به این اختلال دچار مشکلات یادگیری هستند و بعضی از آنها نشانه های کمتری نسبت به هوش عادی دارند.
سایر کودکان مبتلا به این اختلال دارای هوش نرمال هستند؛ آنها به سرعت یاد می گیرند، اما با برقراری ارتباط و استفاده از آنچه که در زندگی روزمره و تنظیم وضعیت اجتماعی لازم است، مشکل دارند. ترکیب منحصربه فرد علایم طیف اوتیسم در هر کودک، گاهی اوقات تعیین شدت این اختلال را دشوار می کند. اختلال طیف اوتیسم یا ASD (Autism Spectrum Disease) یا ASC (Autism Spectrum Condition) نوعی اختلال نورولوژیک است. اختلالی که در ارتباط فرد با دیگران و مهارت های یادگیری وی تاثیرات نامطلوبی می گذارد. این اختلال ممکن است با مشکلات دیگری نظیر افسردگی و اضطراب همراه شود. علایم اوتیسم شامل یک طیف می شود.
طیفی که علایم مختلفی را شامل می شود. اختلال تکلم یکی از پیامدهای این بیماری است. گاهی لازم است برای مقابله با این وضعیت از روش های گفتار درمانی استفاده کرد. گاهی هم ممکن است نیاز به درمان های جدی تر دارویی باشد. به خصوص اگر علایم دیگری نیز با بیماری همراه شود. علایم اوتیسم از مهمترین علایم اوتیسم می توان به اختلال تکلم و ارتباط با دیگران اشاره کرد. این بیماران معمولا نمی توانند به خوبی در جامعه همسالان خود دوست پیدا کنند. معمولا منزوی هستند. در برقراری ارتباط برای رفع نیازهای خود مشکل دارند. گاهی ممکن است حتی نتوانند به درستی احساسات خود را بیان نمایند.
این افراد در درک محرک های حسی و شناختی اطراف خود ممکن است دچار مشکلاتی باشند.درتولید و سفارش لباس بتمن ، دقت و کیفیت بالا در انتخاب مواد و دوخت و طراحی آن مورد توجه قرار می گیرد . ممکن است صداها را نشنوند یا دیرتر از زمان مناسب به محرک ها واکنش نشان دهند. برخی از بیماران حتی ممکن است دچار فراموشی های مکرر شوند. اغلب این بیماران تمایل به انزوا و گوشه نشینی دارند. خود را درگیر فعالیت های جدید نمی کنند. بسیاری از بیماران مبتلا به اوتیسم از یک اضطراب مزمن نهفته رنج می برند. برخی به اختلالات همزمان مانند وسواس فکری – عملی (OCD)، اختلال اضطراب فراگیر (GAD) ، افسردگی و اختلال بیش فعالی و عدم تمرکز (ADHD) مبتلا هستند.
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "بیماری اوتیسم ناشی از چیست" هستید؟ با کلیک بر روی پزشکی, کسب و کار ایرانی، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "بیماری اوتیسم ناشی از چیست"، کلیک کنید.