این روزها چاپ سه‌بعدی به چنان تنوعی رسیده است که انتخاب بین مدل‌های مختلف پرینتر می‌تواند کمی گیج‌کننده باشد؛ اما اگر کمی در بازار جست‌وجو کنید دو گروه اصلی بیشتر جلب توجه می‌کنند: پرینترهای FDM که از فیلامنت‌های پلاستیکی استفاده می‌کنند و پرینترهای رزینی که با رزین‌های حساس به نور کار می‌کنند. هرکدام از این دو فناوری مزایا و معایب خاص خودشان را دارند؛ اما با شناخت تفاوت پرینتر سه بعدی رزینی و FDM می‌توانید تصمیم دقیق‌تری بگیرید که کدام روش برای نیازهایتان مناسب‌تر است؛ پس در ادامه با ما همراه شوید.
تفاوت پرینتر سه بعدی رزینی و FDM
تفاوت بهترین پرینتر سه بعدی رزینی و fdm را می‌توان در 6 کتگوری اصلی بررسی کرد:
مواد مصرفی و فرایند چاپ
در پرینترهای FDM از فیلامنت‌های ترموپلاستیک استفاده می‌شود. رشته‌های پلاستیکی چون PLA ABS PETG یا نایلون وارد یک نازل داغ می‌شوند و در طی فرایند اکستروژن لایه‌به‌لایه روی هم قرار می‌گیرند. این فناوری مشابه کارکرد یک چسب حرارتی است و برای شکل‌دهی قطعه هر لایه پس‌از خنک‌شدن پایه لایه بعدی می‌شود.
در مقابل پرینترهای رزینی با پلیمریزاسیون نوری کار می‌کنند. رزین مایع در مخزن ریخته می‌شود و سپس نور UV (از طریق لیزر یا پروژکتور) به بخش خاصی تابیده می‌شود تا لایه رزین سخت شود. به نقل از هگزاگون: «در این پرینترها یک «پلتفرم ساخت» درون این حوضچه قرار می‌گیرد و منبع نور در ادامه کف شفاف رزین را طبق یک الگوی خاص سخت می‌کند و لایه اول را به پلتفرم می‌چسباند. سپس پلتفرم ساخت بالا می‌رود تا فضایی برای لایه بعدی ایجاد شود و رزین جدید بین لایه قبلی و کف حوضچه جریان پیدا کند. این لایه جدید سپس با استفاده از منبع نور سخت می‌شود و این فرایند تا ایجاد شیء سه‌بعدی نهایی تکرار می‌شود.»
کیفیت و دقت چاپ
ازآنجاکه FDM ماده پلاستیک را به‌صورت خطوط نازک روی هم می‌چیند معمولاً رد لایه‌ها روی سطح قطعه مشهود خواهد بود. البته با تنظیم دقیق ارتفاع لایه‌ها و نازل می‌توان کیفیت را بهبود داد؛ اما همچنان برای سطوح کاملاً صاف نیاز به پس‌پردازش (سنباده یا مواد پرکننده) دارید. در واقع در چاپ FDM خطوط لایه‌های مذاب با عرض معمولاً ۰.۴ میلی‌متر شکل می‌گیرند و ضخامت لایه‌ها بین ۰.۱ تا ۰.۳۵ میلی‌متر متغیر است. این موضوع باعث می‌شود خطوط چاپ روی سطوح نهایی قابل‌مشاهده باشد و قطعات برای استفاده نهایی نیازمند پرداخت بیشتری شوند.
اما پرینترهای رزینی در زمینه جزئیات ریز و سطح صاف یک سر و گردن بالاتر از فیلامنتی‌ها هستند. در این پرینترها ضخامت لایه گاهی به ۱۰ میکرون هم می‌رسد و سطح نهایی خیلی هموارتر از چاپ FDM است. این ویژگی برای ساخت قطعات ظریف مثل جواهرات فیگورهای کوچک و قطعات پزشکی بسیار مهم است.
مقاومت و دوام قطعات
استفاده از مواد ترموپلاستیک باعث شده است قطعات چاپ‌شده با FDM غالباً مقاومت مکانیکی بالایی داشته باشند؛ به‌ویژه وقتی از فیلامنت‌هایی مثل ABS یا نایلون استفاده شود. این قطعات برای کاربردهای عملکردی و نمونه‌های اولیه مهندسی مناسب‌اند. البته ممکن است در جهت لایه‌های چاپ کمی تضعیف شوند.
در آنسو رزین‌های پایه اغلب شکننده‌تر از ترموپلاستیک هستند و در برابر ضربه یا نور فرابنفش مقاومت کمتری نشان می‌دهند. بااین‌حال امروزه رزین‌های مهندسی یا سخت‌تر هم عرضه شده‌اند که تا حدی استحکام بالاتری دارند. هرچند هنوز در مقایسه با مواد رایج FDM درجات شکنندگی بالاتری دارند.
هزینه‌ها و دسترسی
فیلامنت‌های پلاستیکی در انواع برندها و با قیمت‌های مختلف در دسترس‌اند. خرید پرینتر FDM هم معمولاً ارزان‌تر تمام می‌شود و فرایند چاپ به مواد مصرفی کمتری احتیاج دارد. این ویژگی FDM را برای مبتدیان و پروژه‌های خانگی یا دانشجویی محبوب کرده است.
رزین‌های مصرفی گران‌تر از فیلامنت هستند و خود پرینتر رزینی هم معمولاً قیمت بالاتری دارد. علاوه‌براین پس‌پردازش رزینی (شست‌وشو با الکل دستگاه UV برای پخت نهایی و غیره) تجهیزات اضافی و هزینه‌بر می‌طلبد. این‌ها باعث می‌شوند چاپ رزینی کمی تخصصی‌تر و پرهزینه‌تر باشد.
سرعت چاپ و پس‌پردازش
وقتی قطعات بزرگ مدنظرتان است سرعت چاپ FDM به‌طور نسبی مناسب‌تر از رزین خواهد بود. البته هرچه ارتفاع لایه‌ها را کمتر کنید و مدل پیچیده‌تر باشد چاپ طولانی‌تر می‌شود. پس‌از چاپ هم معمولاً برداشتن ساپورت‌ها و شاید کمی سنباده‌زنی کافی است.
رزین‌پرینترها اگرچه لایه‌های بسیار نازک چاپ می‌کنند؛ اما فرایند تابش و همچنین شست‌وشو و پخت پس‌از چاپ زمان بیشتری می‌گیرد. برای قطعات کوچک و با جزئیات زیاد چاپ رزینی گاهی سریع‌تر یا حداقل مطمئن‌تر به نتیجه می‌رسد؛ ولی برای قطعات بزرگ زمان کلی ممکن است طولانی شود.
ایمنی و شرایط کار
با پرینتر FDM در حین چاپ باید مراقب بخار متصاعدشده از برخی فیلامنت‌ها باشید (مثلاً ABS ممکن است بوی نامطبوع داشته باشد)؛ اما در کل یک فضای معمولی با تهویه مناسب کافی است. خطر عمده هم تماس با بخش‌های داغ پرینتر (مثل نازل یا بستر گرم) است.
در سوی دیگر رزین مایع می‌تواند سمی باشد و بخار آن هم مضر است. کاربر حتماً باید از دستکش ماسک و عینک محافظ استفاده کند و فضای چاپ از تهویه مناسب برخوردار باشد. همچنین دور ریختن باقیمانده رزین یا محلول‌های حاوی رزین باید با رعایت اصول زیست‌محیطی انجام شود.
تفاوت پرینتر سه بعدی رزینی و fdm: کدام برای ما بهتر است؟
حال با این تفاسیر و بررسی تفاوت پرینتر سه بعدی رزینی و fdm کدام را برای خود انتخاب کنیم؟ وب‌سایت microcenter.com در پاسخ به این سؤال می‌گوید:
“Both FDM and resin 3D printing offer unique advantages. FDM is ideal for functional parts and larger models, while resin printing excels in detail and finish. Each method provides a rewarding experience, and choosing the right one depends on your project’s specific needs.”
«چاپ سه‌بعدی FDM و رزینی هرکدام مزایای منحصربه‌فردی دارند. FDM برای ساخت قطعات کاربردی و مدل‌های بزرگ ایدئال است درحالی‌که چاپ رزینی در ایجاد جزئیات دقیق و سطح نهایی صاف برتری دارد. هر دو روش تجربه‌ای ارزشمند هستند و انتخاب مناسب به نیازهای خاص پروژه شما بستگی دارد.»
سخن پایانی
همان‌طور که دیدید تفاوت پرینتر سه بعدی رزینی و FDM فقط به بحث دقت چاپ یا هزینه خلاصه نمی‌شود؛ بلکه نوع ماده مصرفی ایمنی نیاز به پس‌پردازش و حتی اندازه پروژه هم در انتخاب نهایی نقش دارند. در نهایت باید ببینید اولویتتان چیست: جزئیات ظریف و سطح صاف یا هزینه کمتر و مقاومت بالاتر؟ با درنظرگرفتن این نکات حتماً بهترین تصمیم را خواهید گرفت.
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "تفاوت پرینتر سه بعدی رزینی و FDM؛ کدام گزینه برای شما بهتر است؟" هستید؟ با کلیک بر روی تکنولوژی, کسب و کار ایرانی، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "تفاوت پرینتر سه بعدی رزینی و FDM؛ کدام گزینه برای شما بهتر است؟"، کلیک کنید.
