خسرو دهقان، منتقد قدیمی سینما که خودش در دوره سی و ششم جشنواره فیلم فجر در سال 1396 تجربه داوری این رویداد سینمایی را داشته، درباره داوری جشنواره چهل و دوم فجر و نحوه تقسیم جوایز نکاتی را مطرح کرده است.
آفتاب نیوز :
1. و، اما داوری. داوری امر ظریف و خطیری است که نزدیک شدن و تحلیل کردنش قدری سخت است. سخت است نزدیک شدن و داوری کردن درباره داوری. داوری راجع به داوری خیلی کار مقدور به امکانی نیست. داوری مقوله ای نیست که بشود واردش شد و در عین حال همه را راضی کرد. داوری خوب و بد نداریم. داوری کم و زیاد نداریم. داوری داوری است و به طور طبیعی عده ای را راضی خواهد کرد و عده ای را ناراضی. عده ای بینابین و یک عده نظر نمی دهند. یک عده می گویند بعدا نظر می دهیم و یک عده با سیاست از کنارش عبور می کنند.
2. تجربه خودم را درباره داوری جشنواره فجر برایتان تعریف می کنم تا ببینید داوری چقدر کار ظریف و لطیفی است و چقدر یک طور سهل و ممتنع است و خلاصه اینکه داستان چیست و چرا نمی شود همگان را راضی کرد. در جلسه ای بودیم و بعد از اینکه صحبت هایمان تمام شد و نظری دادیم و این حرف ها، من پای پلکان برقی بودم که به طبقه بالا و در قسمتی که برای استراحت داوران درنظر گرفته بودند بروم؛ می خواستم استراحتی بکنم و چایی بخورم و در کنار داوری دیگر، کمی رفع خستگی کنم. قبل از اینکه پایم را بگذارم روی پلکان برقی یکی از دوستان- یکی از شاگردان قدیمی ام- کنارم آمد که «استاد این هم شد داوری درباره فلان شخص و فلان فیلم و من اصلا انتظارش را نداشتم و خلاصه داوری بی مورد و ناعادلانه ای بود.» من هم با احترام سر تکان دادم و حال و احوال کردم و در همین لحظات وارد پلکان برقی شدم و با آن شخص خداحافظی کردم. چند لحظه بعد پلکان برقی به انتهای مسیر رسید. چند قدمی رفتم و وارد اتاق شدم. یک بنده خدایی برایمان چای آورد و یک بنده خدای دیگری مشابه آن آدمی که پایین ایستاده بود، (یک دوستی یا یک همکاری)، با نوک انگشت از من اجازه گرفت که بیاید جلو و حرف بزند و آن شخص راجع به همان فیلم و همان انتخاب ما آنقدر مشعوف بود که می خواست من را بغل کند که «آقا دمتون گرم، عالی، چقدر بجا، چقدر نکته سنج» و من هم تعارف کردم که بفرمایید چای بخورید و او طبعا ننشست و دست داد و تشکر کرد و رفت. تمام این ماجرا در کمتر از 5دقیقه اتفاق افتاد. یعنی 2عزیز دوست داشتنی که هنوز هم برایشان احترام زیادی قایلم، به فاصله 5دقیقه، راجع به یک فیلم، 2نظر عکس هم دادند. حالا چه باید کرد؟
3. به نظر من داور باید کار خودش را بکند. به دلایلی، درست یا غلط، خوب یا بد، بجا یا نابجا انتخابش کرده اند و حالا باید او وظیفه ای که برعهده گرفته را انجام دهد.
نظر داور همیشه محترم است، ولی اینکه داور بتواند محبوب القلوب شود و همه را راضی کند چنین نخواهد بود. فقط درباره داوری یک نکته وجود دارد، اینکه بتواند به وجدانش، به نیاتش، به خواسته های درونی اش، پاسخ مثبت بدهد و بتواند شب راحت سرش را روی بالش بگذارد و بخوابد و خیالش آسوده باشد که آلوده هیچ زدوبندی نشده و آن رایی که داده رای قلبی اش بوده و با توجه به سواد و امکانات و تخصصش بوده ولاغیر. داوری مقوله سختی است. مقوله تندی است. خلاصه عسل نیست. شیرین و متبوع نیست. داوری داوری است. هیچ کاریش هم نمی شود کرد. با پوزش باید بگویم همینی که هست.
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "یادداشت خسرو دهقان درباره داوری جشنواره فیلم فجر" هستید؟ با کلیک بر روی ورزشی، آیا به دنبال موضوعات مشابهی هستید؟ برای کشف محتواهای بیشتر، از منوی جستجو استفاده کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "یادداشت خسرو دهقان درباره داوری جشنواره فیلم فجر"، کلیک کنید.
