معین، پشت مرز ایستاده و منتظر اجازه ورود است؟

آفتاب نیوز :

بیستم دی ماه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در پاسخ به بازگشت نصرالله معین و احتمال برپایی کنسرت توسط او در ایران گفت: «معین (خواننده) می تواند به ایران برگردد و برای دریافت مجوز هم مانند سایر خوانندگان روال قانونی را طی خواهد کرد».

این سخنان بازتاب بسیاری داشت و 30 دی ماه سخنگوی قوه قضاییه نیز در واکنشی گفت: «به صراحت اعلام می کنیم نگاه قوه قضاییه استفاده از ظرفیت همه دلسوزان به این آب و خاک و بازگشت همه علاقه مندان به وطن است و ما از این موضوع استقبال می کنیم».

در این بین، عبدالله سهرابی، دستیار وزیر ارشاد و مدیرکل شورای عالی امور ایرانیان نیز اعلام کرد در حال برنامه ریزی برای بازگشت معین هستند و توضیح داد: «هیچ کسی به یک ایرانی نمی تواند بگوید به ایران نیا. کسی ممنوع الورود نیست» .

در این میان، نه خبری از تضمین برای بازگشت بی دردسر بوده و نه بازتعریفی در تفسیر اعمال مجرمانه شده که آیا خوانندگی در خارج از ایران ممکن است در تفاسیر بسیط در عناوین مجرمانه ای همچون رفتار علیه منافع ملی یا اقدام علیه امنیت ملی قرار بگیرد یا خیر! فقط صحبت از این است که هیچ ایرانی ای ممنوع الورود نیست که این امر یک واقعیت قانونی است و نمی شود هیچ ایرانی ای را ممنوع الورود کرد.

به هرحال این اولین بار نیست که احتمال بازگشت معین مطرح شده است؛ بازگشت او یک بار دیگر هم در دوران احمدی نژاد مطرح شد که به گفته بهمن بابازاده، خبرنگار حوزه موسیقی، در لحظه آخر یک تلفن به معین زده شد و همه چیز کنسل شد؛ چون به معین گفته بودند «از پای هواپیما مستقیم می روی اوین».

بنابراین انتظار می رفت کم کم این موضوع به فراموشی سپرده شود، اما چندی پیش، بار دیگر اسماعیلی، وزیر ارشاد، روی آنتن تلویزیون در رابطه با بازگشت معین گفت: «ما برای هنرمندان احترام بسیاری قایل هستیم.

من بارها به صراحت اعلام کرده ام که هرکسی قانون را رعایت می کند، با هر سلیقه و جناحی می تواند فعالیت کند. از نظر ما هیچ فردی در چارچوب قانون ممنوعیت ندارد».

ماجرای بازگشت معین به وعده رییس جمهور و اصولگرایان برای هموارکردن مسیر بازگشت ایرانیان خارج از کشور در زمان انتخابات ریاست جمهوری بازمی گردد؛ زمانی که اصولگرایان فکر می کردند جذب سرمایه گذاران ایرانی خارج از کشور مانند زدن یک دکمه بوده و کافی است از آنها دعوت شود تا با سرمایه های خود وارد ایران شوند.

اما با گذشت دو سال و اندی، هم آنها و هم مردم متوجه شدند بیش از هر دوره دیگری با فرار سرمایه روبه رو بوده ایم. سرمایه ترسو است و در شرایط ناامن اقتصادی و نبود بسترهای حمایتی و تصویب قوانین و آیین نامه های خرق الساعه و همچنان باقی ماندن در لیست سیاه گروه ویژه اقدام مالی و ادامه تحریم ها نمی توان در روند بازگشت ایرانیان و سرمایه هایشان دورنمایی امیدوارکننده ایجاد کرد.

در این بین، در یک ماه گذشته طوری از احتمال بازگشت معین، خواننده لس آنجلسی در میان اصولگرها صحبت شده که گویی پشت مرزهای ایران ایستاده و اذن ورود می خواهد و خیل عظیمی از تابوهای فرهنگی که دقیقا بخشی از تندروهای جریان اصولگرا برای هنر و هنرمند ایجاد کرده اند، با آمدن او رفع خواهد شد. بماند که هنوز مشخص نیست چرا فقط بازگشت معین در حال تکرار است و خبری از سایر هنرمندان خارج نشین نیست.

این درحالی است که معین در آخرین گفت وگویی که اواسط اسفند ماه منتشر شده گفته است: «سال 1360 از ایران رفتم به اسپانیا و بعد از آن نتوانستم به ایران برگردم و چه خوب می شود که همه مهاجران بتوانند به وطن بروند.

مهم ترین شایعه ای که برایم ساختند، رفتنم به ایران بود که هیچ گاه محقق نشد و ای کاش واقعیت داشت و می توانستم به ایران بروم». حسن شماعی زاده، خواننده و آهنگ ساز هم در دی ماه در توییتر نوشت: «امشب دوست و همکار نازنینم معین به من تلفن کرد، ضمن گفت وگو صحبت ما کشیده شد راجع به دعوتش به ایران. گفت بله چنین صحبت هایی شده ولی از طرف مقامی گفته شده که طبق این ماده و فلان ماده باید 28 سال بروم زندان».

بنابراین از یک سو فعلا خبری از درخواست برای بازگشت هنرمندان خارج نشین وجود ندارد زیرا همچنان نگران تبعات قضایی بازگشتشان هستند و نه امان نامه یا دعوت نامه رسمی وجود دارد که بازگشت در سلامت این افراد و احتمال ادامه فعالیتشان را تضمین کند.

بماند که همچنان برپایی کنسرت خوانندگان داخلی در برخی شهرها همچنان با چالش مواجه است مانند کنسل شدن اجرای کنسرت علیرضا قربانی در شهر اصفهان آن هم به خاطر حضور نوازنده زن داخل اکیپ نوازندگان، که درنهایت با ورود وزارت ارشاد با تاخیر چندروزه حل شد. حال اینکه چرا اصولگرایان درگیر بازگشت معین هستند و او را چونان برگ برنده ای برای خود می پندارند، مشخص نیست.