۵ توصیه برای اینکه میل به شیرینی خوردن را کاهش دهیم

به گزارش اکسیداک به نقل از اکسیداک  سازمان جهانی بهداشت نیز در می ۲۰۲۳ میلادی و در پی انتشار گزارش های تحقیقات متعدد در این باره اعلام کرد که افراد برای کنترل وزن خود نباید به هیچ نوع قند رژیمیِ جایگزین از جمله استویا و میوه راهب اعتماد کنند.

تحقیقات نشان داده که استفاده طولانی مدت از شیرین کننده های کم یا بدون کالری ممکن است منجر به افزایش ولع برای غذا خوردن و افزایش مقادیر بیشتر چربی بدن تحت عنوان «بافت چربی» شود.

شیرین کننده های غیرمغذی همچنین با بیماری های قلبی و مرگ زودرس میگرن افسردگی زوال عقل اختلال در میکروبیوم های روده سرطان و مسائل شناختی رفتاری و رشدی مرتبط هستند.

در ژوئیه ۲۰۲۳ میلادی نیز آژانس بین المللی تحقیقات سرطان در سازمان جهانی بهداشت یک شیرین کننده مصنوعی به نام «آسپارتام» را در گروه «احتمالاً سرطان زا برای انسان» طبقه بندی کرد.

مطالعات همچنین نشان دادند که الکل های قندی زایلیتول و اریتریتول با افزایش لخته شدن خون در بدن مرتبط هستند.

بنابراین اگر نگران مضرات شیرین کننده های مصنوعی هستید به چند راه حلی بنگرید که برای قطع یا کاهش حداکثری آن ها پیشنهاد شده است.

چگونه میل به شیرینی خوردن را کاهش دهیم؟

دکتر دیوید کاتز متخصص طب پیشگیری و شیوه زندگی در ایالات متحده معتقد است که می توان با «بازیابی جوانه های چشایی» میل به شیرینی را کمتر و در مقابل میل به دیگر طعم ها را تقویت کرد؛ مانند افرادی که در مواجهه با بیماری قلبی میل خود به مصرف نمک را کنترل می کنند.

او در توضیح می گوید: «اگر در طول روز جوانه های چشایی خود را با شکر کمتری تحریک کنید نه تنها میل به مواد قندی در شما به تدریج کاهش می یابد بلکه نسبت به مصرف شکر هم حساس خواهید شد.»

این کار که «توانبخشی جوانه های چشایی» نامیده می شود را نیز اتفاقا باید با کاهش مصرف شیرین کننده های مصنوعی شروع کنید تا طعم های واقعی دوباره به زبانتان برگردند.

او می گوید: «اگر از شما بخواهم که تمام دسرهای زندگی تان را حذف کنید احتمالاً برای خوردن آنها حریص تر خواهید شد. اما در غذاهایی که شیرین نیستند مثلا در سس سالاد سس ماکارونی نان و حتی چیپس های نمکی نیز مقدار زیادی شکر و شیرین کننده های اضافی وجود دارند. بنابراین با انتخاب نمونه بدون شکر این محصولات می توان مصرف روزانه قند را به میزان قابل توجهی کم کرد.»

او معتقد است که از این مسیر می توان میزان مصرف شیرین کننده ها در روز را «به میزان یک سوم یا حتی نصف» کاهش داد.

او می گوید: «کارآزمایی های بالینی نشان داده است که با این روش افراد نسبت به آنچه قبلاً میل داشتند احساس بیزاری می کنند و در مقابل علاقمند به خوردن غذاهایی میشوند که که قبلاً از آنها اجتناب می کردند که اساساً به دلیل بازپروری جوانه های چشایی است.»

خواندن برچسب ها را یاد بگیرید

کارشناسان معتقدند برای یافتن این شیرین کننده های پنهان باید مانند یک کارآگاه عمل کرد. یعنی باید به دقت برچسب های روی بسته های مواد غذایی را خواند و نه تنها به دنبال عبارات آشنایی مثل «رژیم غذایی» و «بدون» یا «صفر» کالری بود بلکه برچسب های تغذیه ای غذاهایی که به عنوان «کم کالری» «سبک» و «بدون شکر اضافه شده» تبلیغ می شوند را هم به دقت بررسی کرد.

به یاد داشته باشید که همه شیرین کننده ها مورد تایید سازمان های رسمی غذا و دارو نیستند. الکل های قندی معروف به «پلی ال» (polyol) را هم بررسی کنید که از نظر شیمیایی مانند شکر هستند اما کالری کمتری دارند. تولیدکنندگان اغلب یک یا چند «پلی ال» را آنهم به مقدار زیاد به شیرین کننده های مصنوعی اضافه می کنند.

روی برچسب انواع «پلی ال ها» ممکن است با نام های متفاوتی فهرست شوند که همگی با یک «تول» (tol) پایان می یابند؛ مانند سوربیتول زایلیتول اریتریتول لاکتیتول مالتیتول و مانیتول؛ یا اینکه تحت عنوان عمومی «الکل قند» گروه بندی می شوند.

حتی محصولات غیرخوراکی ممکن است حاوی افزودنی های قندی باشند؛ مثل خمیر دندان برق لب قرص نعناع ​​آدامس داروهای کودکان و بزرگسالان مکمل های غذایی و پودرهای پروتئینی.

مراقب «ادعاهای» سلامتی و رژیم غذایی باشید

بسیاری از شرکت ها محصولات خود را به عنوان غذای سالم به بازار عرضه می کنند و مردم اغلب تصور می کنند که این بدان معناست که هیچ چیز مصنوعی از جمله شیرین کننده ها در آن وجود ندارد.

اما جولیا زومپانو متخصص تغذیه در کلیولند می گوید: «شیرین کننده های مصنوعی ممکن است در غذاها و نوشیدنی هایی وجود داشته باشند که اتفاقا به عنوان یک محصول “سالم” برای طرفداران رژیم های غذایی “پالئو” و “کتو” تبلیغ می شوند. اگر روی برچسب مواد غذایی درباره میزان کربوهیدرات های آن نوشته شده باشد که در گروه کربوهیدرات کم یا صفر گرم کربوهیدرات خالص است احتمالاً به این معنی است که مقداری شیرین کننده مصنوعی در آن وجود دارد.»

به گفتۀ کارشناسان راه آسانی برای آزمایش شیرین کننده ها وجود دارد. به این معنی که اگر غذایی طعم شیرینی دارد و در عین حال سازنده آن ادعا می کند که کالری بسیار کمی دارد به این معنی است که از نوعی شیرین کننده مصنوعی برای شیرین کردن آن استفاده شده است. این چیزی است که باید سعی کنید از آن دوری کنید حتی اگر نتوانید آن را روی برچسب ببینید.

به فکر جایگزینی برای شیرینی باشید

به گفتۀ جولیا زومپانو اشتباهی که مردم اغلب هنگام حذف شکر یا شیرین کننده های مصنوعی از رژیم غذایی خود مرتکب می شوند نداشتن جایگزینی برای زمانی است که میل به یک شیرینی در آنها شدید می شود.

وقتی این میل در شما شدید شد چه چیزی خواهید داشت؟ برای اینکه بتوانید ولع خود را به حداقل برسانید چه کاری باید انجام دهید؟

جولیا زومپانو می گوید: «باید غذاهای غنی از پروتئین و فیبر را در رژیم غذایی خود بگنجانید که می تواند به تنظیم قند خون و ایجاد احساس سیری کمک کند. میوه های تازه گزینه دیگری هستند. هرازگاهی هم مصرف مقداری شکر به شکل طبیعی آن مانند افزودن یک قاشق چایخوری عسل به چای داغ یا بلغور جو دوسر خوب است. زیرا در واقع مشکل شکر نیست بلکه میزان بیش از حد قندی است که ما مصرف می کنیم.»

روی خواب خود تمرکز کنید

به گفته جولیا زومپانو میان خواب و کاهش مصرف شکر و شیرین کننده های مصنوعی ارتباط زیادی وجود دارد.

او می گوید: «افرادی که هوس شیرینی می کنند اغلب استراحت کافی ندارند. به این فکر کنید که در یک بعد از ظهر بیشتر به چه چیزی فکر می کنید؟ آیا هوس یک سینی سبزیجات می کنید یا به دنبال قهوه و دونات هستید؟»

ارین هانلون عصب شناس رفتاری که ارتباط بین سیستم های مغز و رفتار را در دانشگاه شیکاگو مطالعه می کند نیز می گوید که از نظر بیولوژیکی کمبود خواب میل به غذاهای سنگین شیرین و چرب را تقویت می کند.

طبق تحقیقات هانلون کم خوابی باعث می شود گیرنده اندوکانابینوئیدی در مغز دچار اختلال شود؛ همان گیرنده ای که با مصرف ماری جوانا تحریک می شود.

تحقیقات همچنین نشان می دهد که وقتی کم خواب هستید سطح هورمونی به نام «گرلین» که گرسنگی را تنظیم می کند افزایش می یابد و میل به خوردن را برمی انگیزد. در عین حال سطح هورمونی به نام «لپتین» که به مغز می گوید چه زمانی معده پر شده کاهش می یابد.

*بازنشر مطالب دیگر رسانه ها در اکسیداک به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می باشد.

پایان خبر اکسیداک