خلاصه کتاب محتوا نویسی بدون مزخرف گویی: نکات کلیدی جاش برنوف

کتاب «محتوا نویسی بدون مزخرف گویی» جاش برنوف به ما یاد می دهد چطور محتوایی شفاف، مختصر و پرکاربرد بنویسیم تا در دنیای شلوغ امروز، پیاممان دیده شود و واقعاً تأثیر بگذارد. توی این مقاله قرار نیست فقط یه معرفی خشک و خالی از این کتاب رو بخونیم؛ بلکه قراره شیرجه بزنیم تو دل ایده های اصلی جاش برنوف و ببینیم چطور می تونیم با کمک راهکارهاش، کیفیت نوشته هامون رو از این رو به اون رو کنیم.

تاحالا شده بعد از کلی زحمت و نوشتن یه متن، حس کنی اون طور که بایدوشاید به دل مخاطب ننشسته؟ یا اصلاً حوصله خوندنش رو نداشته؟ خب، تنها نیستی! تو دنیایی که هر روز کلی محتوای رنگارنگ دور و برمون رو گرفته، از پست های اینستاگرام گرفته تا مقاله های طولانی وب سایت ها و ایمیل های کاری، واقعاً سخت شده که چیزی بنویسیم که هم دیده بشه و هم تأثیرگذار باشه. اینجا دقیقاً همون جاییه که خلاصه کتاب محتوا نویسی بدون مزخرف گویی ( نویسنده جاش برنوف ) به کارمون میاد. این کتاب مثل یه نقشه راه می مونه که بهمون نشون میده چطور از شر اضافه گویی ها خلاص بشیم و طوری بنویسیم که هم وقت خودمون هدر نره، هم وقت خواننده.

جاش برنوف، با رویکردی متفاوت و کاملاً کاربردی، بهمون یاد میده که چطور محتوایی تولید کنیم که نه تنها توجه خواننده رو جلب کنه، بلکه واقعاً براش ارزشمند باشه. این خلاصه قراره کمک کنه تا بدون اینکه کل کتاب رو بخونی، تمام اصول اصلی رو یاد بگیری و بتونی همین امروز تو نوشته هات به کار ببری. پس اگه دنبال اینی که نوشته هات رو متحول کنی و مخاطب هات رو میخکوب کنی، تا آخر این مقاله با ما همراه باش.

چرا باید بدون مزخرف گویی محتوا بنویسیم؟ داستان شلوغی دنیای امروز و وقت کم خواننده ها

راستش رو بخواین، ما تو یه دنیای پرسر و صدا زندگی می کنیم. صدای هزاران محتوا از هر طرف به گوشمون میرسه: از نوتیفیکیشن های تلگرام و واتساپ گرفته تا خبرنامه های ایمیل و پست های لینکدین. تو این شلوغی، اگه محتوای ما خاص و حسابی نباشه، عملاً گم میشه. جاش برنوف تو کتابش، مشکل اصلی رو مزخرف گویی معرفی می کنه و میگه این فقط وقت خواننده رو هدر نمیده، بلکه اعتبار خودمون رو هم زیر سوال می بره.

مزخرف گویی چیه و چرا وقتمونو تلف می کنه؟

بیاین رک و راست باشیم؛ «مزخرف گویی» (Bullshit) همون حرف های بیخود و اضافه ایه که تو یه متن جا خوش کرده. فکر نکن فقط شامل دروغ گفتن میشه، نه! خیلی وقتا از روی بی دقتی یا حتی از ترس اینکه نکنه محتوامون کم بیاد، شروع می کنیم به استفاده از کلمات قلمبه سلمبه، اصطلاحات عجیب و غریب، جملات طولانی و مجهول، یا حتی تکرار مکررات. هدفمون خوبه، مثلاً می خوایم یه چیز حرفه ای بنویسیم، ولی نتیجه اش میشه متنی که هیچ کس حوصله خوندنش رو نداره.

تصور کن داری یه گزارش کاری می خونی که پر از جملات کلیشه ای و مبهمه. چی میشه؟ چرتت میگیره! یا یه مقاله وبلاگی که برای رسیدن به نکته اصلی باید از هفت خوان رستم رد بشی. خب، معلومه که بلافاصله صفحه رو می بندی و میری سراغ یه چیز دیگه. این «مزخرف گویی» هم اعتبار نویسنده رو از بین می بره، هم باعث میشه کسب وکارش جدی گرفته نشه. جاش برنوف معتقده که هر کلمه اضافه، مثل یه سنگ توی کفش خواننده است و سرعت خوندنش رو کم می کنه.

اقتصاد توجه: چرا وقت خواننده از طلا هم باارزش تره؟

امروز، توی عصری که اطلاعات مثل سیل جاریه، «توجه» تبدیل شده به گرون ترین ارز. جاش برنوف می گه وقت خواننده، از وقت خود نویسنده هم باارزش تره! شاید بگی خب چه ربطی داره؟ ربطش اینه که خواننده ها دیگه مثل قدیم وقت ندارن پای یه متن طولانی و بی سروته بشینن. مطالعات نشون میده که مثلاً برای یه مقاله خبری، مردم به طور متوسط فقط حدود 36 ثانیه وقت میذارن!

فکرشو بکن، 36 ثانیه! یعنی اگه تو اون زمان نتونی حرف اصلیت رو بزنی و توجهش رو جلب کنی، باخته ای. هر کلمه ای که می نویسی، باید ارزش این رو داشته باشه که اون زمان محدود خواننده رو مصرف کنه. اگه حرفت واضح نباشه، اگه از ابهام استفاده کنی، این فقط وقت خواننده رو هدر نمیده، بلکه باعث میشه اون پیغام اصلی که می خواستی رو هم نگیره. در نتیجه، ممکنه یه مشتری رو از دست بدی، یه همکار رو گیج کنی، یا یه دانشجو رو خسته کنی. این هزینه های پنهان ابهامه که خیلی از ما بهش بی توجهیم.

جاش برنوف می گوید: «وقت خواننده از وقت شما باارزش تر است.» این جمله، سنگ بنای فلسفه نوشتن بدون مزخرف گویی است.

سیستم آموزشی چرا توی این زمینه کم میاره؟

شاید بپرسی اگه این قدر مهمه، چرا هیچ کس تو مدرسه یا دانشگاه به ما یاد نداد؟ خب، جاش برنوف دقیقاً همین رو میگه. اون معتقده سیستم های آموزشی سنتی ما، بیشتر روی ادبیات و نگارش رسمی و آکادمیک تمرکز دارن. یادمون میدن انشا بنویسیم، مقاله علمی بنویسیم، یا حتی تحلیل های پیچیده ارائه بدیم. این ها خوبه، اما برای دنیای دیجیتال و کسب وکار امروز کافی نیست.

توی دنیای واقعی، ما نیاز به ارتباطات نوشتاری موثر داریم که فوری، شفاف و کاربردی باشه. باید بتونیم یه ایمیل رو طوری بنویسیم که طرف مقابل همون اول بفهمه چی می خوایم، یا یه پست شبکه های اجتماعی رو طوری تنظیم کنیم که تو چند ثانیه پیامش رو برسونه. متاسفانه، خیلی از چیزهایی که تو مدرسه یاد گرفتیم، مثل نوشتن جملات طولانی و پرپیچ وخم یا استفاده از کلمات ثقیل، نه تنها تو این فضا کمکی نمی کنه، بلکه خودش میشه یکی از دلایل «مزخرف گویی»! پس باید یه جور دیگه یاد بگیریم چطور تولید محتوای باکیفیت داشته باشیم.

اصول کلیدی جاش برنوف برای یک محتوای بی عیب و نقص

حالا که فهمیدیم چرا باید از شر مزخرف گویی خلاص بشیم، وقتشه بریم سراغ هسته اصلی آموزه های جاش برنوف. اون چهار تا اصل اساسی رو مطرح می کنه که اگه رعایتشون کنیم، نوشته هامون مثل آب روان میشه و مستقیم میره تو دل مخاطب. این اصول محتوا نویسی شفاف ، فقط یه سری قانون نیستن، بلکه یه رویکرد کامل به نوشتن هستن که سبک نگارش جاش برنوف رو شکل میدن.

اصل اول: وضوح و سادگی؛ حرف رو راست و پوست کنده بزن!

اولین و مهم ترین اصل برنوف اینه: «واضح باش!» یعنی چی؟ یعنی پیام اصلیت رو بدون هیچ پیچیدگی و ابهامی برسون. خواننده نباید برای فهمیدن منظور تو، مجبور باشه متن رو چند بار بخونه یا حدس بزنه چی گفتی. باید بتونه با یه بار خوندن، سر و ته قضیه رو بفهمه.

برای اینکه وضوح رو چاشنی نوشته هات کنی، چند تا نکته هست:

1. از جملات ساده استفاده کن: جملات طولانی و پر از ویرگول و کلمات اضافه رو بیخیال شو. هر جمله باید یک مفهوم رو منتقل کنه.
2. کلمات رو درست انتخاب کن: به جای «مبادرت ورزیدن به انجام کاری»، بگو «کاری رو انجام دادن». به جای «در راستای تحقق اهداف»، بگو «برای رسیدن به هدف».
3. از اصطلاحات تخصصی، تا جای ممکن پرهیز کن: مگر اینکه مخاطبت فقط متخصصین باشن. اگه نه، سعی کن مفاهیم پیچیده رو با زبانی ساده توضیح بدی.
4. مثال بزن: مثال های واقعی و ملموس، به وضوح متن کمک زیادی می کنن.

مثلاً به جای اینکه بنویسی: «تجهیزات مزبور که در فاز اول پروژه، مورد بهره برداری قرار گرفته اند، از پتانسیل بالایی در ارتقاء کارایی عملیاتی برخوردار هستند.» می تونی بگی: «این دستگاه ها که تو مرحله اول پروژه نصب شدن، خیلی خوب کار می کنن و باعث میشن کارها سریع تر پیش بره.» ببین چقدر فرق داره؟ این یعنی جلوگیری از زیاده گویی در متن و رسوندن پیام با حداقل کلمات.

اصل دوم: کمتر، بیشتره؛ چطور حرف هامونو خلاصه کنیم؟

«Less is more» یا «کمتر، بیشتر است»؛ این یه شعار معروف تو خیلی از حوزه هاست، اما جاش برنوف میگه تو نوشتن بدون مزخرف گویی هم صدق می کنه. اون معتقده هر کلمه ای که تو متن می نویسیم، باید دلیلی برای وجودش داشته باشه. اگه یه کلمه، یه عبارت، یا حتی یه جمله اضافه باشه، باید بدون هیچ تعللی حذفش کنی. این یعنی حذف حشو در نویسندگی.

چطور اضافات رو پیدا کنیم؟

• صفات و قیدهای اضافه: خیلی وقتا از صفات و قیدهای تکراری مثل خیلی خیلی خوب یا کاملاً واضح و مبرهن استفاده می کنیم که نیازی بهشون نیست.
• کلمات پرکننده: در واقع، همانطور که می دانید، لازم به ذکر است و امثالهم، اغلب فقط حجم متن رو زیاد می کنن.
• جملات مجهول: به جای «گزارش توسط تیم ارائه شد»، بگو «تیم گزارش را ارائه داد». جملات معلوم کوتاه تر و قوی ترن.
• تکرار ایده ها: یه ایده رو فقط یک بار، واضح و شفاف بیان کن.

یه تمرین خوب اینه که بعد از نوشتن پیش نویس اول، سعی کنی 10 تا 20 درصد کلمات متن رو حذف کنی، بدون اینکه معنی اصلی تغییر کنه. می بینی چقدر متن فشرده تر و قدرتمندتر میشه. اینجوری داری نکات عملی محتوا نویسی رو به کار می گیری.

اصل سوم: خواننده رو بذار روی چشمات؛ مخاطب پادشاهه!

جاش برنوف میگه همیشه باید محتوات رو از چشم خواننده ببینی. این یعنی چی؟ یعنی وقتی داری می نویسی، با خودت بگو: «خواننده من کیه؟ چی می خواد بدونه؟ چه مشکلی داره که من می تونم حل کنم؟» وقتی خواننده رو تو اولویت قرار بدی، خود به خود محتوای ارزشمندتری تولید می کنی.

برای اینکه اهمیت وقت خواننده در محتوا رو واقعاً درک کنی و بهش احترام بذاری، این کارها رو بکن:

1. از همون اول به سوالات اصلی خواننده جواب بده: خواننده دنبال چی اومده تو این صفحه؟ همون اول کار، جواب رو بهش بده.
2. ارزش فوری ارائه بده: نذار خواننده ده تا پاراگراف بخونه تا برسه به نکته اصلی.
3. از تیترهای جذاب و گویا استفاده کن: تیترها باید به خواننده نشون بدن که تو این بخش قراره چی یاد بگیره.
4. فراخوان به عمل (CTA) واضح داشته باش: بعد از خوندن متن، خواننده قراره چیکار کنه؟ بهش بگو. همین الان امتحان کن، برای اطلاعات بیشتر کلیک کن و…

با این رویکرد، نه تنها چگونه محتوای جذاب بنویسیم رو یاد می گیری، بلکه یه رابطه اعتماد با مخاطبت می سازی. وقتی خواننده حس کنه تو به وقتش و نیازهاش احترام میذاری، بیشتر بهت اعتماد می کنه و برمی گرده.

اصل چهارم: انعطاف پذیری؛ هر فرمتی، یه قلق خاص داره!

آخرین اصل جاش برنوف اینه که باید بتونی سبک نگارشت رو با فرمت و پلتفرم های مختلف تطبیق بدی. مسلمه که نوشتن برای وب سایت با نگارش برای شبکه های اجتماعی یا نوشتن یه گزارش رسمی خیلی فرق داره. لحن و ساختار باید بر اساس جایی که محتوا منتشر میشه و کسی که قراره بخونتش، تغییر کنه.

جدول زیر تفاوت های اصلی نگارش در پلتفرم های مختلف رو نشون میده:

پلتفرم/فرمت	لحن	ساختار و طول	هدف اصلی
وب سایت/مقاله وبلاگی	معمولاً آموزشی، گاهی محاوره ای و دوستانه	پاراگراف های کوتاه، زیرعنوان های زیاد، لیست ها، بین 500 تا 2500 کلمه	آموزش، آگاهی بخشی، سئو، جذب لید
ایمیل	رسمی تا دوستانه (بسته به مخاطب)	مختصر، مستقیم، خطوط موضوعی واضح، فراخوان به عمل مشخص	اطلاع رسانی، فروش، درخواست، پیگیری
شبکه های اجتماعی (اینستاگرام، لینکدین)	معمولاً محاوره ای، الهام بخش، سرگرم کننده	خیلی کوتاه، بصری، هشتگ گذاری، اموجی	تعامل، برندسازی، جذب دنبال کننده
گزارش/پروپوزال	رسمی، مستند، تحلیلی	ساختاریافته، بخش بندی شده، نمودار و جدول، جزئیات دقیق	ارائه اطلاعات عمیق، تصمیم سازی

همونطور که می بینی، برای هر پلتفرم یه رویکرد خاص لازمه. نمی تونی با همون لحن که یه پست اینستاگرام می نویسی، یه گزارش مالی هم بنویسی! جاش برنوف تأکید می کنه که انعطاف پذیری، کلید موفقیت تو دنیای محتواست. این یعنی آموزش نگارش اثربخش در عمل.

چطور محتوای بدون مزخرف گویی بنویسیم؟ گام های عملی از دید جاش برنوف

حالا که اصول رو یاد گرفتیم، وقتشه که این ها رو تو عمل پیاده کنیم. جاش برنوف یه مسیر سه مرحله ای برای تولید محتوای بدون مزخرف گویی پیشنهاد میده که از قبل از نوشتن شروع میشه و تا بعد از انتشار ادامه پیدا می کنه. این ها نکات عملی محتوا نویسی هستن که واقعاً کار می کنن.

قدم اول: قبل از نوشتن؛ برنامه ریزی حرفه ای یعنی چی؟

خیلی ها فکر می کنن نوشتن یعنی همین که بشینی و شروع کنی به تایپ کردن. اما جاش برنوف میگه نه! قبل از اینکه حتی یه کلمه بنویسی، باید حسابی برنامه ریزی کنی. مثل یه معمار که قبل از ساختن خونه، نقشه دقیقش رو میکشه. این قدم های راهنمای نویسندگی وب بهت کمک می کنه:

1. هدف اصلی پیام رو تعیین کن: دقیقاً می خوای با این محتوا به چی برسی؟ میخوای مردم چیزی بخرن؟ چیزی یاد بگیرن؟ بهت اعتماد کنن؟ هدف باید واضح باشه.
2. مخاطبت رو بشناس: کی قراره این متن رو بخونه؟ سنش چقدره؟ چه نیازها و مشکلاتی داره؟ چه زبانی رو می فهمه؟
3. تحقیق کافی کن: اگه اطلاعات کافی نداری، شروع نکن به نوشتن! همه ی اطلاعات مورد نیازت رو جمع آوری کن، آمار و ارقام رو چک کن، منابع معتبر رو پیدا کن.
4. یه ساختار منطقی (Outline) بساز: قبل از نوشتن، یه طرح کلی از مقاله درست کن. این یعنی تعیین کردن تیترهای اصلی و فرعی، و اینکه تو هر بخش قراره چه اطلاعاتی بدی. اینجوری خیالت راحته که هیچی از قلم نمی افته و محتوات سر و ته داره.

این برنامه ریزی دقیق باعث میشه تو طول نوشتن، گیج نشی و بدونی کجا داری میری. این یعنی تولید محتوای باکیفیت از همون ابتدا.

قدم دوم: موقع نوشتن؛ فقط بنویس، نگران نباش!

خب، حالا که حسابی برنامه ریزی کردی، وقتشه که شروع کنی به نوشتن. اینجا جاش برنوف یه نصیحت مهم داره: «اولین پیش نویس رو بدون وسواس کمال گرایی بنویس.» یعنی چی؟ یعنی نگران اشتباهات املایی، دستور زبان یا حتی بهترین کلمات نباش. فقط بنویس! بذار ایده هات آزادانه روی کاغذ (یا صفحه نمایش) بیان. مثل یه رودخونه که جاری میشه.

خیلی از ما موقع نوشتن، همزمان مشغول ویرایش هم هستیم. این کار سرعت ما رو میگیره و خلاقیتمون رو کور می کنه. جاش برنوف میگه:

«نوشتن را شروع کن، حتی اگر کامل نباشد. مهم این است که جریان افکار را قطع نکنی.»

پس تو این مرحله فقط تمرکزت روی این باشه که پیام اصلیت رو منتقل کنی و ایده هایی که تو ذهنت هست رو پیاده کنی. جریان طبیعی افکار رو دنبال کن و زیاد به فرم و قالب فکر نکن. برای ویرایش، وقت جداگانه ای میذاریم.

قدم سوم: بعد از نوشتن؛ ویرایش بی رحمانه و بازبینی دقیق

اینجا مرحله ای که جاش برنوف بهش میگه «ویرایش بی رحمانه». بعد از اینکه پیش نویس اولت تموم شد، برو یه استراحت کن، یه چای بنوش و بعد با یه ذهن تازه برگرد سراغش. حالا وقتشه که با نگاهی نقادانه و بی رحمانه، هر چیزی که ضروری نیست رو حذف کنی.

برنوف یه اصطلاح باحال داره: «دلبندانت را بکش!» (Kill Your Darlings). یعنی چی؟ یعنی ممکنه یه جمله یا یه پاراگراف رو خیلی دوست داشته باشی، فکر کنی شاهکاره، اما اگه به درد انتقال پیام اصلی نخوره یا اضافیه، باید حذفش کنی. دلت نسوزه! برای حذف حشو در نویسندگی ، این کارها رو انجام بده:

1. جستجو برای اصطلاحات مبهم: هرجا دیدی یه کلمه قلمبه سلمبه یا یه جمله پیچیده هست، ساده اش کن.
2. حذف جملات مجهول و کلیشه ها: متن رو فعال و پویا کن. کلیشه ها متن رو کسل کننده می کنن.
3. بررسی صفات و قیدهای اغراق آمیز: بسیار بسیار عالی، واقعاً فوق العاده و از این دست کلمات رو حذف کن.
4. متن رو با صدای بلند بخون: این روش معجزه می کنه! وقتی متنت رو با صدای بلند می خونی، مشکلات ریتم، جملات طولانی، و ابهامات خودشون رو نشون میدن.
5. از بقیه بازخورد بگیر: از یه دوست، همکار یا هر کسی که بهش اعتماد داری بخواه متنت رو بخونه و نظرش رو بگه. یه نگاه تازه می تونه مشکلات پنهان رو پیدا کنه.

این مرحله ویرایش، همون چیزیه که نوشته تو رو از یه متن معمولی به یه محتوای جذاب و بدون مزخرف گویی تبدیل می کنه. با این روش، هم به وقت خواننده احترام گذاشتی، هم پیام خودت رو با حداکثر تأثیر منتقل کردی.

این کتاب به درد کی می خوره؟ (راهنمای انتخاب برای شما)

شاید الان با خودت بگی، خب این خلاصه کتاب محتوا نویسی بدون مزخرف گویی ( نویسنده جاش برنوف ) به درد منم می خوره؟ جوابش تقریباً بله هست! فرقی نمیکنه شغل و حرفه ات چی باشه، هر جا که با نوشتن سر و کار داری، این کتاب می تونه یه دریچه جدید به روت باز کنه. این کتاب یه گنج واقعی برای گروه های زیره:

• تولیدکنندگان محتوا (بلاگرها، کپی رایترها، نویسنده های وب، مدیران شبکه های اجتماعی): اگه دوست داری محتوای تو توی این اقیانوس اطلاعات دیده بشه و لایک و کامنت بگیره، باید از اصول جاش برنوف استفاده کنی.
• بازاریابان دیجیتال (سئوکارها، مدیران کمپین های بازاریابی): اگه میخوای کمپین هات نرخ تبدیل بالاتری داشته باشن و محتوای سئو شده ات واقعاً مشتری جذب کنه، باید بدون حشو بنویسی.
• متخصصان کسب وکار (کارآفرینان، مدیران، تیم فروش، بخش روابط عمومی): از نوشتن ایمیل های کاری گرفته تا گزارش های مهم، پروپوزال ها و مکاتبات اداری، همه نیاز به شفافیت و اثربخشی دارن.
• دانشجویان و پژوهشگران: اگه می خوای پایان نامه ات یا مقاله ات راحت تر خونده بشه و پیامش واضح باشه، این اصول به دردت می خورن.
• هر کسی که دنبال بهبود مهارت نوشتاریشه: حتی اگه فقط برای نوشتن یه کپشن اینستاگرام یا یه پیام دوستانه می خوای بهتر بنویسی، اصول این کتاب بهت کمک می کنه.

خلاصه که، اگه از نوشته های پیچیده و پر ابهام خسته ای و دوست داری حرفت رو واضح، مختصر و تأثیرگذار بزنی، این کتاب، همون چیزیه که دنبالشی. اینجاست که اهمیت آموزش نگارش اثربخش روشن میشه.

جاش برنوف کیه؟ (معرفی نویسنده ای که قواعد رو عوض کرد)

پشت هر کتاب پرمحتوایی، یه نویسنده بزرگ ایستاده. جاش برنوف، نویسنده «Writing Without Bullshit» (نام انگلیسی کتاب)، یه چهره شناخته شده تو دنیای نگارش و بازاریابی محتواست. اون یه نویسنده، ویراستار و تحلیلگر برجسته آمریکاییه که سال ها تو حوزه فناوری و کسب وکار فعالیت داشته.

برنوف با سال ها تجربه در شرکت تحقیقاتی فورستر ریسرچ (Forrester Research) و همکاری در نوشتن چندین کتاب پرفروش دیگه، به این نتیجه رسید که مشکل بزرگی در شیوه نگارش افراد وجود داره؛ مشکلی به نام «مزخرف گویی». اون تصمیم گرفت با کتابش، یه راهنمای جامع و عملی برای حل این مشکل ارائه بده.

وب سایت شخصی جاش برنوف هم خودش یه گنجینه برای نویسنده ها و تولیدکنندگان محتواست. اون تو وب سایتش نکات، مقالات و ابزارهای زیادی رو برای اصول محتوا نویسی شفاف و نکات عملی محتوا نویسی منتشر می کنه که میلیون ها نفر ازشون استفاده می کنن. «نحوه ی تحقیق، نوشتن و ترویج کتابی که مهم باشد» و «برنده شدن در دنیایی که توسط فناوری های اجتماعی متحول شده است» از جمله آثار دیگه و موردتوجه این نویسنده هستن که تأثیر زیادی تو حوزه ارتباطات و بازاریابی گذاشتن. در واقع، اون کسیه که سبک نگارش جاش برنوف رو به یک استاندارد تبدیل کرده.

نتیجه گیری: محتوای خوب، دنیای بهتری می سازه!

خب، رسیدیم به آخر این سفر تو دنیای خلاصه کتاب محتوا نویسی بدون مزخرف گویی ( نویسنده جاش برنوف ). امیدوارم این گشت وگذار بهت کمک کرده باشه تا ببینی چقدر میشه نوشته هامون رو بهتر کنیم و از شر هرچی اضافه و بیخودیه خلاص بشیم. جاش برنوف به ما یاد داد که احترام به وقت خواننده، وضوح، اختصار و انعطاف پذیری، کلیدهای اصلی برای تولید محتوای باکیفیت هستن.

دیگه وقتشه که با اون شیوه قدیمی نوشتن خداحافظی کنیم و با رویکرد جدید، چگونه محتوای جذاب بنویسیم رو یاد بگیریم. باور کن، وقتی شروع کنی به پیاده سازی این اصول تو نوشته های روزمره ات – چه یه ایمیل ساده باشه، چه یه مقاله وبلاگی طولانی – نه تنها خودت از نوشتنت لذت بیشتری می بری، بلکه خواننده هات هم بیشتر بهت توجه می کنن و بهت اعتماد می کنن. یادت باشه، محتوای شفاف و اثربخش، نه تنها به تو کمک می کنه بهتر دیده بشی، بلکه می تونی باهاش تأثیرگذار باشی و حتی دنیای اطراف خودت رو تغییر بدی. پس کمر همت رو ببند و شروع کن به نوشتن بدون مزخرف گویی!