آیا در دوران عقد نفقه تعلق میگیرد؟

بله، در عقد دائم، نفقه از لحظه جاری شدن صیغه عقد به زن تعلق می گیرد، حتی اگر هنوز مراسم عروسی برگزار نشده و زن در منزل پدری اش باشد. این یکی از حقوق اساسی زن در زندگی زناشویی است که خیلی ها فکر می کنند فقط بعد از رفتن سر خانه و زندگی مشترک شروع می شود، اما قانون چیز دیگری می گوید و این ابهام را اینجا روشن می کنیم.

وقتی اسم عقد و ازدواج میاد، خیلی ها فقط به مهریه، جهیزیه و جشن عروسی فکر می کنن. اما پشت پرده این پیوند مقدس، یه عالمه حق و تکلیف قانونی هست که دونستنش برای هر دو طرف، هم زن و هم مرد، واقعاً لازمه. یکی از مهم ترین این حقوق و تکالیف، بحث نفقه است. شاید شما هم شنیدید که میگن نفقه فقط وقتیه که عروسی گرفتی و رفتی خونه شوهرت یا زن تو دوران عقد که هنوز خونه باباشه، نفقه نمی گیره. این حرف ها تا چه حد درسته؟ اصلاً نفقه چیه و شامل چی میشه؟ آیا قانون هم همین حرف ها رو میزنه یا نظر دیگه ای داره؟

بیایید این مقاله رو با هم قدم به قدم پیش بریم تا ببینیم واقعیت قانونی در مورد نفقه در دوران عقد چیه. اینجا قراره با زبانی ساده و خودمونی، اما کاملاً مستند به قوانین کشور، همه ابهامات رو برطرف کنیم و بهتون بگیم چه حقوقی دارید و چه تکالیفی بر عهده تون هست تا از مشکلات احتمالی آینده جلوگیری کنید.

نفقه چیه و اصلاً شامل چه چیزایی میشه؟ (ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی)

قبل از اینکه بریم سراغ بحث اصلی، باید بفهمیم اصلاً وقتی از نفقه حرف می زنیم، منظور دقیقاً چیه و چه چیزهایی رو در بر می گیره. خیلی ها فکر می کنن نفقه فقط پول توجیبیه یا یه مبلغ ناچیز که مرد به زن میده، اما اینطوری نیست. قانون خیلی شفاف این موضوع رو تعریف کرده.

بر اساس ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی که اتفاقاً در سال ۱۳۸۱ اصلاح هم شده، نفقه زن شامل تمام نیازهاییه که هم متعارف باشه و هم متناسب با وضعیت زن باشه. حالا این نیازها چه چیزهایی رو شامل میشن؟ بریم سراغ لیستش:

• مسکن: یعنی یه سرپناه مناسب که با شأن و جایگاه زن جور دربیاد.
• البسه: لباس های کافی و مناسب با شأن و فصلی که توش هستین.
• غذا: خوراک کافی و متناسب با عرف و شأن زن.
• اثاث منزل: اگه زندگی مشترک شروع شده یا نیازی به لوازم خونه باشه.
• هزینه های درمانی و بهداشتی: یعنی هزینه های دکتر، دارو، بهداشت فردی و هرچیزی که برای سلامتی زن لازمه.
• خادم: این مورد شاید کمی عجیب به نظر بیاد، اما قانون گفته اگه زن قبل از ازدواج عادت به داشتن خدمتکار داشته یا به خاطر بیماری یا نقصی نیاز به کمک داشته باشه، هزینه خادم هم جزو نفقه محسوب میشه.

همونطور که دیدید، دو تا عامل خیلی مهم تو تعیین نفقه نقش دارن: نیازهای متعارف و نیازهای متناسب با وضعیت زن. اجازه بدید این دو تا رو کمی بیشتر توضیح بدیم:

1. نیازهای متعارف: یعنی چیزهایی که توی جامعه و فرهنگی که زندگی می کنید، برای یه زن نرمال و عادی محسوب میشه. مثلاً اگه عرف جامعه شما اینه که یه زن باید گوشی هوشمند داشته باشه، این جزء نیازهای متعارفش محسوب میشه.
2. نیازهای متناسب با وضعیت زن: این مورد دیگه به وضعیت خانوادگی و اجتماعی زن قبل از ازدواج برمی گرده. مثلاً اگه خانمی قبل از ازدواج توی خونه پدریش همیشه سفر خارجی می رفته، یا به کلاس های خاصی مثل اسب سواری یا پیانو عادت داشته، این ها هم میتونه جزو نیازهای متناسب با وضعیتش محسوب بشه و مرد باید اونا رو تامین کنه، البته اگه عرفاً و عقلاً معقول باشه.

پس نفقه فقط یه مبلغ ثابت نیست، بلکه یه پکیج کامله از نیازهای ضروری و رفاهی زن که باید با توجه به شرایط خودش و عرف جامعه تأمین بشه.

پس نفقه در دوران عقد به زن تعلق میگیره؟ (جواب قطعی و قانونی)

حالا که فهمیدیم نفقه چیه، بریم سراغ سوال اصلی مقاله: آیا در دوران عقد نفقه تعلق میگیرد؟ جواب این سوال، از نظر قانونی، یه بله قاطع و بدون اما و اگره، البته به شرطی که عقد دائم باشه.

شاید خیلی ها فکر کنن تا وقتی جشن عروسی برگزار نشده و زوجین زیر یک سقف نرفتن، مرد وظیفه ای برای پرداخت نفقه نداره. این یه باور غلطه که ریشه اش بیشتر تو عرف جامعه ماست، نه تو قانون. قانون حرف دیگه ای میزنه:

بر اساس ماده ۱۱۰۲ قانون مدنی، همین که نکاح به طور صحت واقع شد، روابط زوجیت بین طرفین موجود و حقوق و تکالیف زوجین در مقابل همدیگر برقرار می شود.

این یعنی چی؟ یعنی به محض اینکه خطبه عقد دائم خوانده شد و عقد از نظر شرعی و قانونی درست و حسابی انجام شد، زن و مرد رسماً زن و شوهر محسوب میشن و همه حقوق و تکالیف زناشویی بینشون برقرار میشه. پرداخت نفقه هم یکی از همین تکالیفه که از همون لحظه بر عهده مرد قرار می گیره.

پس لازم نیست حتماً عروسی گرفته بشه یا زندگی مشترک شروع بشه تا نفقه به زن تعلق بگیره. تاریخ عقد، نقطه شروع این تکلیف قانونیه. این موضوع رو خوب به خاطر بسپارید، چون خیلی ها تو همین بخش دچار اشتباه میشن و فکر می کنن تا زن به خونه شوهر نرفته، نفقه بهش تعلق نمی گیره.

نفقه در عقد موقت (صیغه) چطور؟

یه نکته مهم دیگه هم اینه که این قاعده فقط برای عقد دائم صدق می کنه. در عقد موقت یا همون صیغه، اصلاً نفقه به زن تعلق نمی گیره، مگر اینکه موقع عقد شرط شده باشه که مرد باید نفقه بده. اگه تو صیغه هیچ صحبتی از نفقه نشه، زن نمی تونه بابتش مطالبه ای داشته باشه. پس این تفاوت خیلی مهم رو همیشه در نظر داشته باشید.

چه شرایطی روی نفقه دوران عقد دائم تاثیر میذاره؟

خب، حالا که فهمیدیم نفقه در دوران عقد دائم به زن تعلق می گیره، باید ببینیم آیا این حق همیشه و تحت هر شرایطی برقراره یا نه. مسلماً هر حقی، وظایفی هم همراه خودش داره. تو بحث نفقه، مهم ترین وظیفه ای که به حق دریافت نفقه گره خورده، تمکین زوجه است.

تمکین و نفقه: ارتباطشون چیه؟

تمکین یعنی زن باید وظایف زناشویی خودش رو در قبال شوهرش انجام بده. تمکین خودش دو نوع داره:

1. تمکین عام: این یعنی زن باید به زندگی مشترک با شوهرش رضایت بده، توی خونه ای که شوهرش فراهم کرده زندگی کنه و ازش اطاعت کنه، البته در چارچوب قانون و شرع. مثلاً اگه مرد خونه ای رو فراهم کرده، زن باید برای زندگی به اونجا بره.
2. تمکین خاص: این یعنی زن باید به نیازهای زناشویی مرد پاسخ بده و روابط جنسی بینشون برقرار باشه.

اصل کلی اینه که اگه زن ناشزه باشه، یعنی بدون دلیل موجه از تمکین در برابر شوهرش خودداری کنه، نفقه بهش تعلق نمی گیره. این یه قاعده مهمه. اما، همیشه استثنائاتی هم وجود داره. مثلاً اگه زن به خاطر بیماری، یا برای سفر حج (با اجازه شوهر)، یا به دلیل عذر شرعی مثل ایام عادت ماهیانه، نتونه تمکین کنه، این عدم تمکین باعث نمیشه که ناشزه محسوب بشه و همچنان مستحق نفقه است. یا اینکه اگه زندگی با شوهر برای زن خطر جانی یا مالی داشته باشه، میتونه تمکین نکنه و نفقه هم بهش تعلق بگیره.

اما یه استثنای خیلی مهم دیگه هم وجود داره که مخصوص دوران عقده و خیلی از مشکلات رو تو این دوره حل می کنه: حق حبس زوجه.

حق حبس زوجه: یه استثنای خیلی مهم! (ماده ۱۰۸۵ قانون مدنی)

اینجا می رسیم به یکی از حیاتی ترین بخش های این مقاله، یعنی حق حبس زوجه. این حق، یه جورایی برگ برنده زن تو دوران عقده و خیلیا ازش بی خبرن یا فکر می کنن اگه از این حق استفاده کنن، دیگه نفقه بهشون تعلق نمی گیره. اما کاملاً برعکسه!

ماده ۱۰۸۵ قانون مدنی میگه: زن می تواند تا مهریه به او تسلیم نشده، از ایفای وظایفی که در مقابل شوهر دارد، امتناع کند، مشروط بر اینکه مهر او حال باشد و این امتناع مسقط حق نفقه نخواهد بود.

بگذارید این ماده رو به زبان ساده تر توضیح بدم. یعنی چی؟ یعنی اگه مهریه شما حال باشه (یعنی همون عندالمطالبه، که می تونید هر وقت خواستید درخواست کنید) و هنوز مرد اون رو به شما پرداخت نکرده باشه، شما می تونید از انجام تمام وظایف زناشویی تون (هم تمکین عام و هم تمکین خاص) خودداری کنید. نکته مهمش اینجاست که با این کار، شما ناشزه محسوب نمی شید و هنوز حق دارید نفقه بگیرید! این خیلی مهمه.

شرایط اعمال حق حبس چیه؟

البته برای استفاده از این حق، چند تا شرط اساسی وجود داره که باید بهشون توجه کنید:

1. مهریه باید حال باشه: یعنی مهریه باید عندالمطالبه باشه. اگه مهریه عندالاستطاعه باشه (یعنی فقط وقتی مرد توانایی مالی پرداختش رو داشته باشه)، دیگه نمی تونید از حق حبس استفاده کنید. پس موقع عقدنامه حتماً به این نکته دقت کنید.
2. باید قبل از اولین رابطه زناشویی (نزدیکی) باشه: این شرط، سنگ بنای حق حبسه. اگه خدای نکرده بین شما و همسرتون حتی یک بار هم رابطه زناشویی برقرار شده باشه، دیگه نمی تونید از حق حبس استفاده کنید و این حق از شما ساقط میشه. این یه نکته خیلی حساس و مهمه که باید بهش توجه ویژه داشته باشید.

پس، اگه این دو شرط رو داشتید و از حق حبس تون استفاده کردید (یعنی مهریه تون رو خواستید و تا وقتی ندادن، از تمکین خودداری کردید)، قانون شما رو ناشزه نمی دونه و مرد موظفه نفقه دوران عقد رو بهتون پرداخت کنه. اگه پرداخت نکرد، می تونید از طریق قانونی مطالبه ش کنید.

مثال کاربردی: فرض کنید شما با آقایی عقد کرده اید و مهریه تون هم عندالمطالبه است. هنوز عروسی نگرفتید و توی خونه پدری هستید. اگه درخواست مهریه کنید و شوهرتون پرداخت نکنه، شما می تونید بگید تا مهریه ام رو نگیرم، وارد زندگی مشترک نمیشم و تمکین نمی کنم. در این حالت، شما نه تنها ناشزه نیستید، بلکه شوهرتون باید نفقه دوران عقدتون رو هم بپردازه.

نفقه دوران عقد چقدره؟ (چطور تعیین میشه؟)

حالا شاید بپرسید: خب فهمیدیم که نفقه به زن تو دوران عقد تعلق می گیره، اما چقدر؟ یه مبلغ ثابت داره؟ جواب اینه که نه، هیچ مبلغ ثابت و مشخصی به عنوان نفقه در قانون وجود نداره. یعنی اینطور نیست که بگیم نفقه هر زن ماهیانه مثلاً ۱۰ میلیون تومنه.

میزان نفقه، یه چیز کاملاً شخصی و متغیره و برای هر زن با زن دیگه فرق می کنه. پس چطور تعیین میشه؟ اینجا پای یه پای ثابت دعواهای حقوقی خانواده میاد وسط: کارشناس رسمی دادگستری.

وقتی یه دعوای مطالبه نفقه تو دادگاه مطرح میشه، قاضی پرونده رو به کارشناس رسمی دادگستری ارجاع میده. این کارشناس با بررسی دقیق شرایط، میزان نفقه رو مشخص می کنه. چه عواملی روی تعیین میزان نفقه تاثیر میذارن؟

• شأن و وضعیت خانوادگی و اجتماعی زن در خانواده پدری (قبل از ازدواج): این مهم ترین فاکتوره. کارشناس بررسی می کنه که زن قبل از ازدواج چه زندگی ای داشته. مثلاً توی چه محله ای زندگی می کرده، چه سطح رفاهی داشته، چه تفریحاتی می رفته، چه لباس هایی می پوشیده، آیا به دانشگاه می رفته یا شاغل بوده، یا اصلاً به کمک خدمتکار عادت داشته یا نه. نفقه باید جوری باشه که سطح زندگی زن از اون چیزی که قبل از ازدواج داشته، پایین نیاد.
• محل سکونت و عرف منطقه: هزینه های زندگی در شهرهای مختلف فرق می کنه. نفقه در تهران مسلماً با نفقه در یک شهر کوچک تفاوت خواهد داشت. عرف و رسوم محلی هم تو تعیین هزینه ها بی تأثیر نیست.
• نیازهای متعارف زن: یعنی همونطور که قبلاً گفتیم، چیزهایی که برای یه زن تو جامعه عادی و نرماله (لباس، خوراک، بهداشت و…).

یه نکته خیلی مهم: برخلاف نفقه اقارب (مثل نفقه فرزند)، تو تعیین نفقه زن، توان مالی مرد تأثیری نداره. یعنی حتی اگه مرد وضع مالی خوبی نداشته باشه، باز هم موظفه نفقه رو مطابق شأن زن پرداخت کنه. البته تو عمل و موقع اجرای حکم، ممکنه دادگاه یه سری ملاحظات رو در نظر بگیره، اما اصل بر اینه که مرد باید این وظیفه رو انجام بده، هرچند که توانایی مالیش کم باشه.

اگه نفقه رو ندادن، چطور میتونیم مطالبه کنیم؟ (مراحل قانونی)

خب، حالا فرض کنیم همه شرایط رو دارید و نفقه بهتون تعلق می گیره، اما شوهرتون از پرداختش خودداری می کنه. در این صورت، چه کارهایی می تونید انجام بدید؟ قانون راه هایی رو برای مطالبه نفقه پیش بینی کرده که بریم با هم ببینیم:

گام اول: تذکر و اخطار غیررسمی (در صورت امکان و تمایل)

گاهی اوقات شاید مرد از قوانین خبر نداره یا به دلایلی فکر می کنه وظیفه ای نداره. در این جور مواقع، اگه شرایط روحی و ارتباطی بینتون خوبه، می تونید اول با صحبت و تذکر دوستانه یا فرستادن یک اظهارنامه رسمی (که از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی میشه فرستاد) بهش یادآوری کنید. شاید همین روش کار رو حل کنه و نیازی به دادگاه نباشه.

گام دوم: طرح دعوای مطالبه نفقه از طریق دادگاه خانواده

اگه تذکر و اخطار نتیجه نداد، باید از طریق قانونی اقدام کنید. این کار از طریق دادگاه خانواده انجام میشه:

1. مراحل تنظیم دادخواست و مدارک لازم: باید به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه کنید و یک دادخواست مطالبه نفقه معوقه (نفقه گذشته) یا نفقه جاریه (نفقه حال) تنظیم کنید. مهم ترین مدرک لازم، عقدنامه شماست.
2. نحوه ارجاع پرونده به کارشناس: بعد از اینکه دادخواست ثبت شد و پرونده به دادگاه ارجاع داده شد، دادگاه معمولاً برای تعیین میزان نفقه، پرونده رو به یک کارشناس رسمی دادگستری (همون که قبلاً توضیح دادیم) ارجاع میده. کارشناس با بررسی شرایط زن، میزان نفقه رو تعیین و به دادگاه اعلام می کنه.
3. صدور حکم و اجراییه: بر اساس نظر کارشناس و سایر مدارک و دفاعیات طرفین، دادگاه حکم به پرداخت نفقه صادر می کنه. اگه مرد بعد از صدور حکم هم نفقه رو پرداخت نکرد، می تونید از طریق دادگاه درخواست اجراییه کنید تا اموال مرد توقیف بشه و نفقه از اون طریق پرداخت بشه.

گام سوم: ضمانت اجرای عدم پرداخت نفقه (ترک انفاق)

عدم پرداخت نفقه توسط مرد، فقط یک تخلف حقوقی نیست، بلکه در شرایطی می تونه جنبه کیفری هم داشته باشه. به این کار میگن ترک انفاق.

• جنبه کیفری ترک انفاق: ماده ۶۴۲ قانون مجازات اسلامی می گه: هرگاه مرد با داشتن استطاعت مالی نفقه زن خود را در صورت تمکین ندهد یا از تأدیه سایر حقوق واجبه زن امتناع نماید، دادگاه او را به سه ماه و یک روز تا پنج ماه حبس محکوم می نماید. یعنی اگه مرد توانایی مالی داشته باشه و زن هم تمکین کرده باشه (یا به حق از حق حبس استفاده کرده باشه) ولی مرد نفقه رو نده، زن می تونه شکایت کیفری کنه و مرد ممکنه حتی زندان بره.
• جنبه حقوقی: علاوه بر شکایت کیفری، زن همیشه می تونه از طریق دادگاه خانواده نفقه خودش رو به صورت حقوقی مطالبه کنه. خوبی مطالبه حقوقی اینه که حتی نفقه گذشته هم قابل مطالبه است.

ابهامات و باورهای غلط رایج درباره نفقه دوران عقد

حالا که حسابی با ابعاد قانونی نفقه در دوران عقد آشنا شدیم، وقتشه که بریم سراغ اون باورهای غلط و شبهه هایی که تو جامعه رایجه و خیلی ها رو گمراه می کنه. این باورها ممکنه باعث بشه زن ها از حقشون بی خبر بمونن یا مردها فکر کنن وظیفه ای ندارن.

زن تو دوران عقد که خونه باباشه، نفقه نمی گیره.

این یکی از رایج ترین و متاسفانه غلط ترین باورهاست. همونطور که قبلاً گفتیم و با استناد به ماده ۱۱۰۲ قانون مدنی توضیح دادیم، نفقه از لحظه جاری شدن عقد دائم به زن تعلق می گیره، چه زن تو خونه پدریش باشه، چه با شوهرش زندگی کنه. شروع زندگی مشترک (عروسی گرفتن) فقط یه مراسمه و ربطی به شروع تکلیف قانونی پرداخت نفقه نداره.

ممکنه تو بعضی دادگاه ها، مثل همون دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۰ و مورخه ۱۲/۱۲/۱۳۹۳ صادره از شعبه ۳۰ دادگاه تجدیدنظر استان تهران که در محتوای رقبا هم بهش اشاره شده بود، دیدگاه هایی خلاف این نظر پیدا بشه. اما باید بدونید که این ها نظر یک شعبه خاصه و در مقابل رأی وحدت رویه دیوان عالی کشور (که بالاترین مرجع قضاییه و رأی اون برای همه دادگاه ها لازمه الاجراست)، اعتبار کمتری دارن. رأی وحدت رویه دیوان عالی کشور بر این موضوع تأکید داره که نفقه از زمان عقد به زن تعلق می گیره و حق حبس، این حق رو ساقط نمی کنه. پس فریب این باورهای غلط یا رأی های محدود رو نخورید.

اگه زن شاغل باشه، نفقه بهش تعلق نمی گیره.

این هم یه باور غلط دیگه! قانون ایران اینطوری نیست. اینکه زن شغل داره و درآمد کسب می کنه، هیچ تأثیری روی حق دریافت نفقه اون نداره. حتی اگه زن پزشک، مهندس یا مدیر عامل یک شرکت بزرگ باشه و درآمدش چند برابر شوهرش باشه، باز هم مرد موظفه بهش نفقه بده. درآمد زن مال خودشه و مرد نمی تونه به اون دست درازی کنه یا به بهانه درآمد زن، از پرداخت نفقه شانه خالی کنه.

فقط وقتی زندگی مشترک شروع بشه، نفقه واجبه.

این باور همون باور اوله که شکل دیگه ای ازش رو اینجا می بینیم. بازم تاکید می کنیم که نفقه از لحظه عقد واجبه و مراسم عروسی یا رفتن زیر یک سقف، فقط جنبه عرفی دارن و هیچ تأثیری روی تکلیف قانونی مرد در قبال نفقه ندارن.

حقوق دوران نامزدی و نفقه دوران عقد یکی ان.

خیر، به هیچ وجه اینطور نیست. نامزدی (همون دوره آشنایی قبل از عقد) هیچ تعهد حقوقی بین طرفین ایجاد نمی کنه. تو دوران نامزدی، اگه مردی به دختری کادو بده یا خرجی بده، این ها نفقه محسوب نمیشه و نمی شه از طریق قانونی مطالبه ش کرد. نفقه فقط بعد از جاری شدن عقد دائم معنا پیدا می کنه.

نکاتی که باید بهشون توجه کنیم

تا اینجا حسابی با جزئیات نفقه در دوران عقد آشنا شدیم. حالا بریم سراغ چند تا نکته کلیدی و سوالات ریزتری که ممکنه تو ذهن شما پیش بیاد و کمتر بهشون پرداخته شده:

آیا نفقه گذشته دوران عقد قابل مطالبه است؟

بله، بر خلاف نفقه اقارب (مثل نفقه فرزند که فقط از زمان مطالبه قابل پرداخت است)، نفقه زن، چه در دوران عقد و چه بعد از شروع زندگی مشترک، قابل مطالبه به صورت گذشته (معوقه) هم هست. یعنی اگه مردی سال ها نفقه زنش رو نداده باشه، زن می تونه همه اون نفقه رو از طریق دادگاه مطالبه کنه و مرد موظف به پرداخت اون میشه.

در صورت قهر زن در دوران عقد، آیا نفقه به او تعلق می گیرد؟

اگه قهر به معنی ترک منزل مشترک یا عدم تمکین بدون دلیل موجه باشه، در این صورت زن ناشزه محسوب میشه و نفقه بهش تعلق نمی گیره. اما اگه این قهر به دلیل اعمال حق حبس باشه (که قبلاً توضیح دادیم)، یا مثلاً مرد به زن اجازه زندگی در منزل پدری رو بده، یا از نظر قانونی دلایل موجهی برای عدم تمکین وجود داشته باشه، در این صورت نفقه همچنان به زن تعلق می گیره. مهم اینه که عدم تمکین موجه باشه.

مهریه عندالاستطاعه باشد، باز هم می توان از حق حبس استفاده کرد؟

همونطور که گفتیم، اگه مهریه عندالاستطاعه باشه (یعنی پرداختش منوط به توانایی مالی مرد باشه)، زن نمی تونه از حق حبس استفاده کنه. برای استفاده از حق حبس، حتماً مهریه باید حال (عندالمطالبه) باشه. این فرق خیلی مهمیه که باید تو عقدنامه بهش دقت کنید.

اگر در دوران عقد طلاق صورت گیرد، تکلیف نفقه چیست؟

اگه خدای نکرده تو دوران عقد طلاق اتفاق بیفته، تکلیف نفقه چیه؟

• اگه طلاق قبل از نزدیکی (برقراری رابطه زناشویی) اتفاق بیفته، نفقه تا زمان طلاق به زن تعلق می گیره و می تونه مطالبه ش کنه. اما بعد از طلاق، نفقه بهش تعلق نمی گیره و مهریه هم نصف میشه.
• اگه طلاق بعد از نزدیکی اتفاق بیفته، نفقه تا زمان طلاق به زن تعلق می گیره. بعد از طلاق، زن برای مدتی که بهش عده میگن (که معمولاً سه طُهر یا سه ماهه)، همچنان مستحق دریافت نفقه است. در این حالت مهریه هم کامل به زن تعلق می گیره.

آیا مرد می تواند نفقه دوران عقد را از طریق ارسال اظهارنامه پرداخت کند؟

بله، مرد برای اینکه حسن نیتش رو نشون بده و از بروز مشکلات قانونی جلوگیری کنه، می تونه نفقه رو از طریق ارسال اظهارنامه قضایی به زن پیشنهاد بده یا حتی مبلغ نفقه رو به حساب دادگستری واریز کنه و از طریق اظهارنامه به زن اطلاع بده. این کار هم بار اثبات پرداخت نفقه رو از دوش مرد برمی داره و هم نشون دهنده اینه که مرد قصد پرداخت داشته.

نتیجه گیری

دیدیم که بحث نفقه در دوران عقد، یک موضوع پیچیده و پر از جزئیات قانونیه که با باورهای عرفی جامعه ما تفاوت های زیادی داره. مهم ترین نکته ای که باید از این مقاله یاد بگیرید اینه که:

در عقد دائم، نفقه از لحظه جاری شدن عقد به زن تعلق می گیرد، حتی اگر هنوز مراسم عروسی برگزار نشده و زن در منزل پدری اش باشد.

همچنین، حق حبس زوجه یک اهرم قانونی بسیار قدرتمند برای زنان در دوران عقد است، به شرطی که مهریه حال باشد و رابطه زناشویی برقرار نشده باشد. با استفاده صحیح از این حق، زن می تواند هم از تمکین خودداری کند و هم همچنان مستحق نفقه باشد. اینکه زن شاغل است یا نه، یا اینکه قبلاً کجا زندگی می کرده، هیچ تأثیری روی این حق قانونی ندارد.

آگاهی از این قوانین برای همه زوجین ضروری است تا هم حقوق و تکالیف خود را بشناسند و هم از سوءتفاهم ها و مشکلات حقوقی آینده جلوگیری کنند. یادتون باشه، دونستن قانون، همیشه به نفع شماست.

اگر هنوز سوالی دارید یا شرایط خاصی برای شما پیش آمده که نیاز به بررسی دقیق تر داره، حتماً با یک وکیل متخصص در امور خانواده مشورت کنید. یک مشاور حقوقی می تونه با توجه به جزئیات پرونده شما، بهترین راهنمایی رو بهتون ارائه بده و از بروز مشکلات بزرگ تر پیشگیری کنه.