فستیوال Kandy Esala Perahera فستیوال های سریلانکا

فستیوال Kandy Esala Perahera فستیوال های سریلانکا، جشنی پرشکوه و تاریخی است که هرساله در شهر کندی برگزار می شود. این فستیوال باشکوه که به «جشنواره دندان» هم معروفه، فرصتی بی نظیره تا از نزدیک با فرهنگ غنی و مذهبی سریلانکا آشنا بشید و یکی از زیباترین و قدیمی ترین رویدادهای آسیا رو تجربه کنید. این رویداد خاص، واقعاً چیزیه که باید از نزدیک ببینید تا باورش کنید! سریلانکا، این جزیره کوچک و سرسبز، پر از رمز و راز و فرهنگه. هر گوشه اش یک قصه داره و هر جشنش، یه دنیای رنگارنگه. بین همه این فستیوال های جذاب، فستیوال کندی اسالا پراهرا، مثل نگینی درخشان، خودش رو نشون میده. این جشن فقط یه مراسم مذهبی ساده نیست؛ یه ترکیب هنرمندانه از رقص، موسیقی، نور و فیل های باشکوهه که خیابون های کندی رو پر از شور و هیجان می کنه. اگه دوست دارید سفری به دل تاریخ و فرهنگ این کشور زیبا داشته باشید و از نزدیک عظمت این فستیوال دندان سریلانکا رو ببینید، این مقاله مثل یه راهنمای کامل، از صفر تا صد برنامه ریزی سفرتون رو آسون می کنه و بهتون کمک می کنه بهترین تجربه رو از فستیوال کندی اسالا پراهرا داشته باشید.

فستیوال کندی اسالا پراهرا چیست؟

بذارید اول از همه براتون توضیح بدم که اصلاً این فستیوال بزرگ چیه و چرا اینقدر برای مردم سریلانکا مهمه. فستیوال کندی اسالا پراهرا، یه جشنواره سالانه، مذهبی و فرهنگی هست که توی شهر زیبای کندی برگزار میشه. خیلی ها بهش «جشنواره دندان» (Festival of the Tooth) هم میگن، چون هدف اصلیش، ادای احترام به دندان مقدس بودا هست که توی معبد سری دالادا مالیگاوا (Sri Dalada Maligawa) نگهداری میشه. این دندون، یکی از مهم ترین آثار بودایی ها در جهانه و به خاطر همین، این فستیوال هم کلی قداست و عظمت داره.

زمان برگزاری این جشن معمولاً توی ماه های جولای و آگوست (تقریباً اوایل مرداد تا اوایل شهریور ما) هست، اما تاریخ دقیقش بر اساس تقویم قمری بودایی ها مشخص میشه و هر سال ممکنه کمی تغییر کنه. این فستیوال حدود یک هفته تا ده روز طول می کشه و توی این مدت، شهر کندی غرق در جشن و شور و هیجان میشه. معبد دندان مقدس، مرکز این جشن هاست و تمام دسته ها و رژه های باشکوه از اونجا شروع یا به اونجا ختم میشن. تصور کنید خیابون هایی که پر از رقصنده های محلی، طبل نوازان ماهر، فیل های تزئین شده و هزاران نفریه که برای تماشای این شکوه جمع شدن؛ واقعاً نفس گیره!

سفری به تاریخ: ریشه ها و تکامل فستیوال اسالا پراهرا

حالا بیایید کمی بریم سراغ تاریخچه این فستیوال و ببینیم از کجا شروع شده و چه مسیری رو طی کرده تا به این شکل باشکوه امروزی رسیده. این فستیوال کندی یهو از آسمون نیفتاده که! ریشه های خیلی عمیقی توی تاریخ سریلانکا داره و در طول قرن ها شکل و شمایلش تغییر کرده و تکامل پیدا کرده.

خاستگاه باستانی: تلفیق اسالا پراهرا و دالادا پراهرا

طبق باورها، فستیوال اسالا پراهرا در واقع ترکیبی از دو جشن مجزا بوده که بعدها با هم یکی شدن. یکی از این جشن ها، «اسالا پراهرا» نام داشت که قدمتش برمی گرده به قرن سوم قبل از میلاد. این مراسم یه جور آیین باستانی بود برای درخواست باران از خدایان. مردم توی اون زمان برای اینکه محصولشون خوب رشد کنه و خشکسالی نیاد، این مراسم رو برگزار می کردن. اون یکی جشن هم «دالادا پراهرا» نام داشت که بعد از ورود دندان مقدس بودا به سریلانکا توی قرن چهارم میلادی شروع شد. یعنی حدود ۸۰۰ سال بعد از وفات بودا، این دندون با ارزش از هند به سریلانکا آورده شد و از اون موقع، مراسمی برای ادای احترام بهش برگزار می شد. این دو مراسم کم کم با هم ترکیب شدن و اون چیزی رو ساختن که ما امروز به عنوان فستیوال کندی اسالا پراهرا می شناسیم.

دوران کاندیان و مدرن

شکل و شمایل امروزی این فستیوال، بیشتر توی دوران پادشاهی کندی، یعنی همون دوره ای که کندی پایتخت بود، شکل گرفت. پادشاهان اون زمان حسابی به این جشن اهمیت می دادن و اون رو باشکوه تر و بزرگ تر کردن. نقش یک راهب بودایی به اسم اوپالی ترا هم توی این تکامل خیلی پررنگ بود. قبل از اون، ظاهراً این جشن ها بیشتر به خدایان هندو که توی بودیسم هم جای گرفته بودن، احترام می ذاشت. اما اوپالی ترا فکر می کرد این کار با اصول بودایی همخونی نداره و باید تمرکز اصلی روی بودا باشه. همین شد که پادشاه وقت، تحت تأثیر آموزه های ایشون، اعلام کرد: از این پس، خدایان و انسان ها باید از بودا پیروی کنند.

بعد از اینکه پادشاهی کندی توی سال ۱۸۱۵ به دست بریتانیایی ها افتاد، نگهداری دندان مقدس به راهبان بودایی (مها سانگا) سپرده شد. از اونجایی که دیگه پادشاهی در کار نبود، یک جایگاه جدید به اسم «دیاداوادانا نیلامه» (Diyawadana Nilame) ایجاد شد که متولی اصلی معبد دندان مقدس و مسئول تمام کارهای اداری و البته سازماندهی این فستیوال بزرگ باشه. خلاصه که این جشن از اون موقع تا الان، با تمام تغییرات سیاسی و اجتماعی، حفظ شده و هرساله با همون عظمت برگزار میشه.

مراحل باشکوه فستیوال: از آغاز تا پایان

فستیوال کندی اسالا پراهرا، یه مراسم طولانی و پر جزئیاته که هر شبش یه اتفاق خاصی داره. برای اینکه حسابی تو دل این فستیوال برید، بیایید مراحل مختلفش رو با هم ببینیم. هر مرحله یه اسم و یه معنی خاص داره که به زیبایی این جشن اضافه می کنه.

کاپ سیتووما (Kap Situveema): آیین آغازین

همه چیز با یه مراسم کوچیک و نمادین شروع میشه به اسم «کاپ سیتووما». توی این آیین، یه تیکه از تنه یک درخت جک فروت رو قطع می کنن و توی حیاط چهار تا معبد محافظ (که بهشون دِوالس Devales میگن و برای خدایان ناتا، ویشنو، کاتاراگاما و الهه پاتینی ساخته شدن) میکارن. این کار نماد برکت و آغاز جشن هاست. انگار که دارن از زمین و طبیعت اجازه می گیرن تا این جشن بزرگ رو شروع کنن. خیلی جذابه که چطور اینقدر به طبیعت اهمیت میدن.

کومبال پراهرا (Kumbal Perahera): دسته های ابتدایی

بعد از کاپ سیتووما، پنج شب اول جشن به «کومبال پراهرا» اختصاص داره. توی این شب ها، دسته های کوچیک تری از محوطه همین معابد دِوالس شروع به حرکت می کنن. هر شب، راهب اصلی اون معبد، جلوی دسته راه میفته و طبل نوازها، نوازنده ها، پرچم دارها، نیزه دارها و فیل هایی که نمادهای خدایان رو حمل می کنن، پشت سرش حرکت می کنن.

بعد از پنج شب، دسته های همه معابد جلوی معبد دندان مقدس جمع میشن. اونجا نمادهای هر خدا رو توی یه صندوقچه گنبدی شکل (رَنسیویگه) میذارن و فیل ها اونا رو حمل می کنن. اما بخش اصلی و باشکوه این مرحله، دسته «مالیگاوا پراهرا» هست. توی این دسته، یه فیل خیلی بزرگ و تزئین شده (که بهش فیل اصلی یا ماکت دندان مقدس میگن) یه صندوقچه رو حمل می کنه که در واقع ماکت دندون مقدس بوداست. جلوتر از همه، کسایی هستن که با شلاق و آتیش راه رو باز می کنن و پرچم دارهای بودایی هم پشت سرشون حرکت می کنن. یه نفر به اسم «پِرامونا رالا» (Peramuna Rala) سوار بر اولین فیل، این بخش رسمی رو هدایت می کنه. بعد هم رقصنده ها و طبل نوازان سنتی کاندیان میان و با اجراهاشون کلی تماشاچی ها رو جذب می کنن. پشت سر اینا، فیل ها، نوازنده ها، رقصنده ها و پرچم دارهای دیگه میان. یه گروه خواننده لباس سفید هم میان تا اعلام کنن فیل اصلی حامل صندوقچه داره میاد. و پشت سر این فیل باشکوه، «دیاداوادانا نیلامه»، همون متولی اصلی معبد دندان مقدس، با لباس های سنتی کاندیان قدم برمی داره. میگن ایشون مسئول آوردن بارون به موقع هم هست!

هیچ کجای دنیا نمی تونید جشنی رو پیدا کنید که اینقدر با شکوه، نظم و ریشه های تاریخی و مذهبی عمیق، فیل ها و انسان ها رو کنار هم جمع کنه.

این دسته ها هر شب از معابد مختلف راه می افتن:

• دسته دوم از معبد ناتا (Natha Devale) که قدیمی ترین بنای کندی هست و قدمتش به قرن ۱۴ میلادی برمی گرده.
• دسته سوم از معبد ویشنو (Vishnu Devale) که به خدای هندو ویشنو اختصاص داره.
• دسته چهارم از معبد کاتاراگاما (Kataragama Devale) میاد. یه بخش خاص این دسته، رقص «کاوادی» هست که زائران یه رقص طاووس سنتی انجام میدن و سازه های چوبی نیم دایره ای تزئین شده با پر طاووس رو روی شونه هاشون حمل می کنن.
• و دسته پنجم و آخری هم از معبد پاتینی (Pattini Devale) میاد. الهه پاتینی به درمان بیماری های عفونی معروفه و این تنها دسته ایه که رقصنده های زن هم داره.

هر اتفاق مهمی توی پراهرا با شلیک توپ اعلام میشه که صدای اون رو توی تمام کندی می تونید بشنوید. مثلاً شروع دسته های معابد، گذاشتن صندوقچه روی فیل اصلی، شروع دسته دالادا پراهرا و پایان جشن.

راندولی پراهرا (Randoli Perahera): اوج شکوه

بعد از پنج شب کومبال پراهرا، نوبت به «راندولی پراهرا» میرسه که اوج شکوه فستیواله. این هم پنج شب طول میکشه. کلمه «راندولی» به معنای تخت های سلطنتی هست که ملکه های پادشاهان قدیم کندی رو باهاشون حمل می کردن. توی این مرحله، عظمت دسته ها چند برابر میشه. تعداد فیل ها خیلی بیشتره، رقص ها و موسیقی های سنتی با شور و هیجان بیشتری اجرا میشن و خیابون ها از جمعیت تماشاگر پر میشه. مردم از سراسر سریلانکا و دنیا میان تا این صحنه باشکوه رو ببینن. واقعاً وصف ناپذیره. توی سال ۲۰۲۳، راندولی پراهرا توی ۳۰ آگوست برگزار شد و صدها هزار نفر از تماشاچیان رو به خودش جذب کرد.

دیا کپیما (Diya Kepeema) و پراهرا روز: مراسم پایانی

بعد از پنج شب راندولی پراهرا، فستیوال با یه مراسم سنتی به اسم «دیا کپیما» (Diya Kepeema) تموم میشه. این مراسم «آب بُرّی» توی رودخونه ماهولی (Mahaweli River) در گتامبه، نزدیک کندی، برگزار میشه. این مراسم نماد پاکسازی و درخواست بارون برای سال آینده هست. انگار که با قطع کردن آب، یه چرخه رو تموم می کنن و برای شروع یه چرخه جدید آماده میشن. توی روز پایانی هم یه پراهرا کوچیک تر و نمادین تر برگزار میشه که بهش «پراهرا روز» میگن و پایانی بر این جشن بزرگ و خاطره انگیز هست.

ارکان اصلی فستیوال: چه کسانی این رویداد را سازماندهی می کنند؟

قطعاً برگزاری چنین فستیوال عظیمی بدون یه سازماندهی دقیق و هماهنگ امکان پذیر نیست. پشت این همه رقص و موسیقی و فیل و نور، یه عالمه آدم دارن شبانه روز زحمت می کشن.

نقش دیاداوادانا نیلامه (Diyawadana Nilame)

همونطور که گفتیم، متولی اصلی معبد دندان مقدس، یعنی «دیاداوادانا نیلامه»، مسئول اصلی سازماندهی کل فستیواله. ایشون مثل یه مدیر ارشد، باید همه چیز رو هماهنگ کنه. این کار با کمک راهبان مالواته و آسگیریا انجام میشه که دو تا گروه مهم از راهبان بودایی سریلانکا هستن. این همکاری نشون میده چقدر این فستیوال هم جنبه مذهبی داره و هم جنبه اجرایی.

مشاوران و مجریان

دیاداوادانا نیلامه تنها نیست. یه تیم بزرگ از مشاوران و مجریان هم باهاش همکاری می کنن:

• اخترشناس (Nekath Mohottala): ایشون مسئول تعیین زمان های سعد برای شروع و انجام مراسم مختلف فستیواله. یعنی با ستاره ها و تقویم قمری کار می کنه تا بهترین زمان رو برای هر بخش از جشن مشخص کنه.
• گروه های طبل نوازی (Panikka Mura Baarakaruwo): چهار تا مقام ارشد هستن که وظیفه هماهنگی همه گروه های طبل نوازی رو به عهده دارن. تصور کنید صدها طبل نواز که باید با هم هماهنگ باشن! کارشون واقعاً سخته.
• صاحبان فیل ها: بیشتر فیل هایی که توی فستیوال شرکت می کنن، مالکی خصوصی دارن. پس مسئولین معبد باید با این صاحبان هماهنگ بشن تا فیل ها آماده بشن و به موقع توی جشن حضور پیدا کنن.
• گروه های رقص: گروه های رقص هم باید حسابی تمرین کنن و آماده باشن تا بهترین اجراها رو به نمایش بذارن.
• بازنایاکه نیلامه (Basnayake Nilame): اینا متولیان معابد چهارگانه هستن و باید مطمئن بشن که دسته های مخصوص معابدشون به بهترین شکل ممکن برگزار میشه.

تقدیم پرهرا ساندشایا (Perahera Sandeshaya)

وقتی فستیوال تموم میشه، دیاداوادانا نیلامه یه مراسم رسمی رو رهبری می کنه و همراه با متولیان معابد دیگه (نیلامه های ساتارا ماها دِوالس و نیلامه های معابد روستایی) به دفتر رئیس جمهور میرن. اونجا یه نامه رسمی به اسم «پرهرا ساندشایا» رو به رئیس جمهور تقدیم می کنن. این نامه به معنای اعلام موفقیت آمیز بودن فستیوال اون سال هست. رئیس جمهور هم به طور سنتی این نامه رو توی ورودی کاخ ریاست جمهوری دریافت می کنه و این یه جور نماد برای ادامه پیدا کردن این رویداد مهم فرهنگی و مذهبی سریلانکا هست.

فیل های مقدس: ستاره های فستیوال

یکی از جذاب ترین و مهم ترین بخش های فستیوال کندی اسالا پراهرا، حضور فیل هاست. این فیل ها فقط یه حیوان نیستن؛ اونا توی این جشن جایگاه مقدس دارن، مخصوصاً اون فیلی که صندوقچه دندان مقدس رو حمل می کنه (که بهشون فیل های عاج دار دالادا مالیگاوا میگن). این فیل ها واقعاً ستاره های جشن هستن و با تزئینات باشکوه و جواهرات رنگارنگ، توی خیابون ها رژه میرن. دیدن این غول های مهربون که با اون همه زیبایی تزئین شدن، واقعاً تجربه خاصیه.

توی تاریخ فستیوال کندی، فیل های زیادی بودن که افتخار حمل صندوقچه مقدس رو داشتن و اسمشون برای همیشه توی فرهنگ سریلانکا جاودانه شده. بعضی از معروف ترینشون اینا هستن:

• راجا (Raja)
• هِیان تودووا راجا (Heiyantuduwa Raja)
• میلانگودا راجا (Millangoda Raja)
• نادونگامووا راجا (Nadungamuwa Raja)

این فیل ها رو حسابی آماده می کنن. نه فقط تزئینات ظاهری، بلکه از لحاظ مراقبت و تغذیه هم بهشون رسیدگی خاصی میشه. برای مردم سریلانکا، این فیل ها نمادی از قدرت، زیبایی و تقدس هستن و حضورشون توی فستیوال، شور و حال خاصی به جشن میده.

تجربه فستیوال کندی اسالا پراهرا برای گردشگران: نکات کاربردی

خب، حالا که حسابی در مورد این فستیوال کندی اسالا پراهرا اطلاعات پیدا کردید، وقتشه که ببینیم چطور می تونید خودتون رو برای تجربه این جشن بی نظیر آماده کنید. سفر به سریلانکا و شرکت در این فستیوال، یه تجربه فرهنگی فراموش نشدنیه که نیاز به برنامه ریزی دقیق داره.

بهترین زمان برای بازدید و رزرو

همونطور که گفتیم، این فستیوال معمولاً توی ماه های جولای و آگوست برگزار میشه. اما تاریخ دقیقش هر سال کمی فرق می کنه. مهم ترین نکته اینه که این یه رویداد فوق العاده محبوبه و جایگاه ها و اقامتگاه ها خیلی زود پر میشن. پس:

1. برنامه ریزی زود هنگام: حداقل ۶ تا ۱۲ ماه قبل از سفرتون، شروع کنید به برنامه ریزی. اینجوری هم می تونید بلیط هواپیما با قیمت مناسب تر پیدا کنید و هم جایگاه تماشای خوب رزرو کنید.
2. اطلاع از تاریخ دقیق: تاریخ های دقیق فستیوال رو از سایت های رسمی گردشگری سریلانکا یا تقویم های بودایی چک کنید.
3. رزرو بلیط و اقامتگاه: به محض اینکه تاریخ ها مشخص شد، بلیط جایگاه تماشا و محل اقامتتون رو توی کندی رزرو کنید. چون تقاضا خیلی بالاست و ممکنه فرصت رو از دست بدید.

نحوه تماشای پراهرا: بهترین نقاط و نکات مهم

تماشای این پراهرا خودش یه هنره! باید بدونید کجا بایستید تا بهترین ویو رو داشته باشید.

• اجاره صندلی: بهترین کار اینه که از قبل صندلی های کنار خیابون یا جایگاه های مخصوصی که بعضی هتل ها یا آژانس ها ترتیب میدن رو اجاره کنید. این صندلی ها ویوی عالی دارن و خیالتون از بابت راحتی هم راحته.
• حضور زودتر از موعد: اگه نمی خواید صندلی اجاره کنید، حتماً چندین ساعت قبل از شروع پراهرا برید و یه جای مناسب کنار خیابون پیدا کنید. چون خیابون ها خیلی زود شلوغ میشن.
• نکات ایمنی: همیشه فاصله ایمن رو از فیل ها حفظ کنید. با اینکه فیل ها آروم هستن، اما هرچیزی ممکنه پیش بیاد. به دستورالعمل های برگزارکننده ها و پلیس هم گوش بدید.

اقامت و حمل و نقل

کندی، شهر توریستیه و گزینه های اقامتی متنوعی داره، از هتل های لوکس گرفته تا مهمانخانه های اقتصادی.

• اقامتگاه: سعی کنید هتلی رزرو کنید که نزدیک به مسیر اصلی پراهرا باشه یا دسترسی آسونی بهش داشته باشه.
• حمل و نقل: توی طول فستیوال، ترافیک توی کندی خیلی زیاده. بهتره که بیشتر پیاده روی کنید. اگه هم نیاز به تاکسی یا توک توک (همون موتورهای سه چرخ) داشتید، حتماً از قبل قیمت رو طی کنید.

آداب و رسوم و فرهنگ محلی

همیشه احترام به فرهنگ و اعتقادات مردم محلی توی سفر، خیلی مهمه.

• پوشش مناسب: سریلانکا یه کشور مذهبیه، پس لباس های مناسب و پوشیده بپوشید، مخصوصاً وقتی توی معابد هستید. شونه ها و زانوها باید پوشیده باشن.
• رفتار آرام: سعی کنید رفتاری آرام و محترمانه داشته باشید، مخصوصاً در نزدیکی معبد دندان مقدس.
• لباس های روشن: اگه دوست دارید با مردم محلی همراه بشید، می تونید لباس های روشن یا سفید بپوشید.
• محدودیت ها: بعضی روزها ممکنه فروش الکل ممنوع باشه. حواستون به اینجور محدودیت ها باشه.

هزینه ها و بودجه بندی

بودجه بندی برای این سفر هم مثل هر سفر دیگه ای اهمیت داره.

• بلیط: هزینه بلیط جایگاه تماشا می تونه از ۲۰ تا ۱۰۰ دلار متغیر باشه، بستگی به جایگاهی که انتخاب می کنید.
• اقامت: قیمت هتل ها توی طول فستیوال معمولاً بالاتر میره. از ۴۰-۵۰ دلار برای مهمانخانه های ساده تا ۲۰۰-۳۰۰ دلار برای هتل های لوکس.
• غذا: غذاهای محلی سریلانکا خوشمزه و ارزون هستن. می تونید با ۲۰-۳۰ دلار در روز، غذای خوب و کافی داشته باشید.
• حمل و نقل: همونطور که گفتیم، پیاده روی زیاد کمک می کنه هزینه ها رو کم کنید. توک توک ها هم نسبتاً ارزون هستن.

خلاصه که با یه برنامه ریزی درست، می تونید یه سفر فراموش نشدنی و اقتصادی به سریلانکا داشته باشید و این جشنواره بی نظیر رو از نزدیک تجربه کنید.

کندی و فراتر از آن: دیگر جذابیت های سریلانکا

فستیوال کندی اسالا پراهرا به خودی خود یه جاذبه بی نظیره، اما حیفه که تا سریلانکا رفتید و فقط به این جشن بسنده کنید! شهر کندی و اطرافش پر از جاهای دیدنی دیگه هم هستن که حتماً باید بهشون سر بزنید.

• باغ گیاه شناسی پرادنیا (Peradeniya Botanical Garden): اگه عاشق طبیعت و گل و گیاه هستید، این باغ گیاه شناسی یکی از زیباترین ها توی آسیاست. کلی گونه گیاهی عجیب و غریب و درختان کهن داره که ساعت ها می تونید توی فضاش قدم بزنید و لذت ببرید.
• دریاچه کندی: این دریاچه مصنوعی زیبا توی قلب شهر کندی قرار گرفته و یه جای عالی برای یه پیاده روی آروم دور دریاچه یا قایق سواریه. معبد دندان مقدس هم درست کنار همین دریاچه هست.
• مزارع چای: اطراف کندی پر از مزارع سرسبز چای هست. می تونید از یه کارخونه چای دیدن کنید، با فرآیند تولید چای آشنا بشید و یه فنجون چای تازه و خوش عطر سریلانکایی رو امتحان کنید.

سریلانکا علاوه بر فستیوال کندی اسالا پراهرا، جشن های فرهنگی و مذهبی مهم دیگه ای هم داره که بسته به زمان سفرتون می تونید توی اون ها هم شرکت کنید. فستیوال هایی مثل وسک پویا (Vesak Poya) که جشن تولد بوداست و همه جا با فانوس های رنگی تزئین میشه، یا دیوالی (Diwali) که جشن نور هندوهاست و توی جنوب این کشور خیلی باشکوه برگزار میشه.

سفر به سریلانکا فقط دیدن جاذبه ها نیست؛ بلکه غرق شدن توی فرهنگ و سنت هایی هست که قرن هاست زنده و پویانه.

پس اگه فرصت کردید، حتماً بعد از فستیوال کندی اسالا پراهرا، یه برنامه ریزی کوچیک هم برای دیدن بقیه جاهای دیدنی سریلانکا داشته باشید. از سواحل زیبا و آفتابی گرفته تا پارک های ملی پر از حیات وحش و شهرهای باستانی، این کشور کوچک کلی ماجراجویی برای شما داره.

فستیوال Kandy Esala Perahera فستیوال های سریلانکا، یکی از اون تجربه هاییه که هر گردشگری باید حداقل یک بار توی زندگیش داشته باشه. این جشن باشکوه فقط یه رویداد مذهبی نیست، بلکه یک پنجره به روی فرهنگ غنی، تاریخ پربار و روحیه شاد مردم سریلانکاست. از ریشه های باستانیش که به درخواست باران برمی گرده، تا شکل و شمایل مدرنش که ادای احترام به دندان مقدس بودا رو در خودش جای داده، هر بخش از این فستیوال پر از معنا و جاذبه ست. دیدن اون همه رقصنده، طبل نواز، شعبده باز و مخصوصاً فیل های تزئین شده که با وقار توی خیابون های کندی رژه میرن، واقعاً نفس آدم رو بند میاره.

اگه قصد سفر به سریلانکا رو دارید و دوست دارید توی این جشن شرکت کنید، یادتون باشه که برنامه ریزی دقیق و زود هنگام، کلید یه تجربه عالیه. رزرو جایگاه و اقامتگاه از ماه ها قبل، اطلاع از تاریخ های دقیق، و رعایت آداب و رسوم محلی، سفرتون رو خیلی راحت تر و لذت بخش تر می کنه. پس چمدون هاتون رو ببندید و خودتون رو برای یه سفر فرهنگی بی نظیر به قلب سریلانکا و شهر کندی آماده کنید تا فستیوال Kandy Esala Perahera رو از نزدیک ببینید و خاطراتی بسازید که تا ابد یادتون بمونه!